Ojciec chrzestny, epilog: Śmierć Michaela Corleone

Finał sagi Maria Puzo i Francisa Forda Coppoli. Wersja reżyserska. Mijają lata. Michael Corleone od lat z sukcesem prowadzi rodzinny biznes, stając się jednym z najpotężniejszych ludzi w Ameryce. Chcąc zmienić wizerunek rodziny Corleone, ojciec chrzestny pozbywa się wszystkich nielegalnych interesów i zakłada fundację charytatywną imienia swojego ojca, Vita Corleone. Na jej czele staje dorastająca córka Michaela i Kay, Mary. Sprawy komplikują się, gdy podczas przyjęcia z okazji nadania wysokiego odznaczenia kościelnego, pojawia się Vincent Mancini - nieślubny syn Sonny'ego Corleone. Za namową siostry Michael przyjmuje go do rodziny, lecz wkrótce okazuje się, że nie potrafi zapanować nad ambitnym chłopakiem. Realizując w 1990 roku ostatni film sagi rodziny Corleone, Francis Ford Coppola chciał dopisać epilog tej historii, choć mierzył się tu z własną legendą. Mimo kilku nominacji do Oscarów i Złotych Globów, film zebrał generalnie negatywne opinie - zwłaszcza od fanów serii. W 2020 roku, czyli 30 lat od premiery trzeciej części, Coppola zdecydował się nie tylko odrestaurować dźwięk i obraz, ale też całkowicie przemontować finalną część serii. Dzięki skróceniu całości i nieco innemu układowi scen obraz zyskał na dynamice, a narracja nabrała spójności. Bohater epilogu Ojca chrzestnego to człowiek, który za wszelką cenę pragnie ochronić swoich najbliższych i zmienić wizerunek rodziny. Zanurzenie w mafijne struktury jest jednak silne, a Don Corleone to człowiek już z innej epoki. Narwany bratanek może być zarówno siłą Michaela, jak i jego słabością. W obrazie Coppoli po raz kolejny pierwsze skrzypce gra Al Pacino - aktor nominowany do Oscara dwukrotnie za rolę Michaela. W obsadzie nie zabrakło też Diane Keaton i Talii Shire. W postać Vincenta wcielił się Andy García, w 1990 roku wschodząca gwiazda kina. Wiele emocji po premierze wzbudził też udział Sofii Coppoli, "wyróżniony" dwiema Złotymi Malinami. Córka reżysera zagrała Mary, zastępując Winonę Ryder, która w ostatniej chwili wycofała się z udziału w produkcji. Kilka lat później Sofia Coppola debiutowała jako reżyserka, szybko zyskując swoją odrębną i wysoką pozycję w świecie kina.