Śmierć w Afryce

Ciemności nocy rozjaśnia palący oczy błysk eksplozji. Potężny podmuch przewraca ciężarówkę wiozącą amerykańskich żołnierzy. Oszołomieni ludzie starają się wyczołgać ze zniszczonego pojazdu. Wpadają pod gęsty ogień partyzantów Wietkongu. W stronę zdezorientowanych Amerykanów lecą setki pocisków, wybuchają granaty. Gdy rzeź ma się ku końcowi, wietnamski oficer podchodzi do ciał, aby dobić rannych. Strzela do każdego, kto ma zamknięte oczy. Dlatego dziennikarz Leon Abrahams oczu nie zamyka. Mężczyzna zachowuje zimną krew i zastyga w bezruchu, choć widzi wycelowany w siebie pistolet. Opanowaniu zawdzięcza swoje życie, lecz pamięć o tamtej strasznej chwili nie przestanie go prześladować. Wiele lat później, gdy wojna wietnamska stała się bolesnym epizodem przeszłości, przed pracującym dla nowojorskiej gazety Abrahamsem staje nowe wyzwanie. Jego szef wysyła dziennikarza do odległej Namibii. W ogarniętym wojenną pożogą kraju w niejasnych okolicznościach zginął jeden z fotoreporterów pisma, drugi zaś, Greenlow, zniknął i nie daje znaku życia. Leon ma za zadanie go odszukać. Nie jest to jednak łatwe. Dla Leona południowa Afryka stanowi zupełnie inny świat. Większość zamieszkujących ten region białych to potomkowie Burów albo nie znający języka angielskiego buszmeni. Bardziej pomocni okazują się żołnierze oraz miejscowy barman. Śladem Greenlowa Leon dociera do niemieckiej enklawy, w której najważniejszą osobą jest niejaki Gantz. Nad jego posesją w dalszym ciągu powiewa flaga nieistniejącego od końca pierwszej wojny światowej Cesarstwa Niemieckiego. Gantz nie kryje się z sympatią dla nazistów, gardzi żydowskim pochodzeniem Abrahamsa. W poszukiwaniach Greenlowa pomaga Leonowi piękna Gerlind, asystentka prowadzącego nieopodal badania naukowca Schillera. Po rozmowie z nią dziennikarz dochodzi do wniosku, że ów Schiller może być ukrywającym się od końca drugiej wojny światowej niemieckim zbrodniarzem wojennym. Postanawia powiadomić o tym swoją redakcję i zajmujące się ściganiem takich ludzi służby.