Zawieszeni na drzewie

Louis de Funes i dwójka autostopowiczów uwięziona nad przepaścią - kto przetrwa tę próbę? Henri Roubier, bogaty przemysłowiec, jedzie samochodem na spotkanie z premierem Francji, by negocjować kontrakt na budowę krajowej autostrady. Dla Henriego to niezwykła szansa na zrobienie wspaniałego biznesu. Niestety podróż nie przebiega planowo. Korki powodują duże opóźnienie, a dodatkowo bohater zabiera dwójkę autostopowiczów, młodego chłopaka i kobietę, której zepsuł się samochód. Wskutek szybkiej, niebezpiecznej jazdy cała trójka wypada z drogi i ląduje na drzewie, uwięziona tuż nad przepaścią. Jak wezwać pomoc? Jak wyswobodzić się z pułapki? Serge Korber to reżyser, tutaj również współscenarzysta, nie kryjący swej fascynacji aktorami. Nie przypadkiem jest autorem dokumentów poświęconych gwiazdom pierwszej wielkości we Francji, jak Jean Gabin czy Louis de Funes. Zawieszeni na drzewie to przykład filmu zrobionego "pod aktora". Reżyser zdał się całkowicie na komediowy instynkt de Funesa, mimo iż fabuła niejako wymuszała przewagę humoru słownego nad sytuacyjnym. Aktorzy mieli ruchowe ograniczenia wynikające z konieczności odgrywania scen w samochodzie zawieszonym nad przepaścią (w rzeczywistości sceneria wykreowana w atelier), więc głównym komediowym orężem pozostała mimika i znakomite dialogi Jeana Halaina. Efektem jest pyszna satyra obyczajowa, wyśmiewająca ludzkie przywary, a także głupkowatość mediów czy policji. De Funesowi partnerują, zapewniając półtorej godziny znakomitej zabawy, jego syn, Olivier De Funes, oraz Geraldine Chaplin, córka innego genialnego komika.