Lekcja polskiego
Polska 2017
Tadeusz Kościuszko przebywa na emigracji w Solurze. Jest nauczycielem Emilki Zeltner. Dziewczyna chce poznać język polski. Kościuszko uważa, że nauka polskiego to strata czasu.
Reżyseria:Mariusz Malec
Czas trwania:71 min
Kategoria wiekowa:
Gatunek:Teatr/Spektakl teatralny
Galeria
Artur Żmijewski
jako Tadeusz Kościuszko
Eliza Rycembel
jako Emilia Zeltner
Aleksandra Prykowska-Malec
jako księżna Ludwika Lubomirska
Grzegorz Mielczarek
jako generał Paszkowski
Zygmunt Konieczny
Muzyka
Tadeusz Kościuszko
Muzyka
Anna Bojarska
Scenariusz
Tomasz Wójcik
Zdjęcia
Mariusz Malec
Reżyseria
Beata Barciś
Montaż
Opis programu
Wzruszający portret bohatera narodowego, Tadeusza Kościuszki, połączony z pasjonującą lekcją historii Polski. To również romantyczna opowieść o uczuciu, które połączyło słynnego generała z młodziutką szwajcarską uczennicą. Cesarz Napoleon Bonaparte nazwał Tadeusza Kościuszkę bohaterem północy, carycaKatarzyna Wielka bestią, a Thomas Jefferson najczystszym spośród synów wolności. Mimo iż generał wzbudzał kontrowersje, stał się nieskazitelnym symbolem polskości, bohateremnarodowym dwóch krajów i dwóch kontynentów. Żadnemu Polakowi przed nim nie udało się zawładnąć międzynarodową wyobraźnią na taką skalę. Generał Tadeusz Kościuszko w sztuce Anny Bojarskiej na swoje niezwykłe losy patrzy z perspektywy schyłku życia, który spędził na emigracji w Solurze. Mariusz Malec reżyser przedstawienia na solurską scenerię wybrał wnętrza krakowskiego Teatru im. J. Słowackiego, a Kraków, miasto które wyjątkowo kultywuje pamięć o generale (pomnik konny Kościuszki przed Wawelem, Kopiec Kościuszki, obraz Jana Matejki Kościuszko pod Racławicami eksponowany w Sukiennicach) uczynił ważnym elementem inscenizacji. W roli Tadeusza Kościuszki występuje Artur Żmijewski, a towarzyszy mu utalentowana aktorka młodego pokolenia - Eliza Rycembel. Muzykę do przedstawienia komponuje Zygmunt Konieczny, w spektaklu zostaną również wykorzystane oryginalne utwory muzyczne Tadeusza Kosciuszki (Walc Kawaleryjski, Polonez Kościuszki). Szwajcarka, Emilka Zeltner, uczy się historii starożytnej. Chce też poznać język polski, język kraju, którego nie ma. Jest zauroczona swoim nauczycielem, generałem Tadeuszem Kościuszką. Ten jednak uważa, że nauka polskiego to strata czasu. Kto nie zrozumie Polski, ten nie zrozumie świata - odparowuje bezbłędnie po polsku inteligentna, radosna uczennica. Wciągająca konwersacja odsłania kulisy historii Polski, skomplikowanych losów, także osobistych, bohatera, który składał dwie przysięgi: narodowi na Rynku Głównym w Krakowie, a potem wiernopoddańczą carowi Pawłowi I, za którą uzyskał wolność dla dwunastu tysięcy polskich jeńców. Jaką cenę bohater zapłacił zaswój udział w wielkiej polityce? Czy w historii, której generał był uczestnikiem i świadkiem, mogą się również przejrzeć współcześni? Sztuka Bojarskiej dotyka również sfery życia prywatnego Kościuszki. Pomiędzy nauczycielem a uczennicą rodzi się porozumienie, głęboka więź, wreszcie uczucie. Wspomnienia i refleksje, które snuje stary generał przed zafascynowaną nim młodziutką dziewczyną, przenoszą wydarzenia historyczne w inny wymiar. Kościuszko w sztuce Bojarskiej jest więc człowiekiem z krwi i kości, a nie spiżowym posągiem