Na tyłach wroga

17 grudnia 1944 roku. Od ponad doby trwa niemiecka ofensywa i ponad górami i lasami Ardenów słychać echa eksplozji i serie z broni maszynowej. Na niewielkim skrzyżowaniu dróg wiodących do Malmedy i St. Vith amerykańska kolumna zostaje zaskoczona przez silny oddział Waffen-SS. Po krótkiej wymianie ognia Amerykanie poddają się. Na śniegu wciąż leżą ofiary walki, nieopodal tłoczą się jeńcy. Jedni esesmani nie opuszczają broni, inni przeszukują żołnierzy amerykańskich. W zamieszaniu nagle pada strzał. Jeden z jeńców rzucił się na strażnika i powalił go. Pada rozkaz i żołnierze SS ściągają języki spustowe swych karabinów. Rozpętuje się piekło. Pociski broni maszynowej zabijają bezbronnych, skrwawione ciała rozstrzeliwanych padają bezwładnie na śnieg. Niektórzy z jeńców próbują uciec spod morderczego ognia. Wśród szczęśliwców jest sierżant Gunderson i jego kolega Nathan Greer. Również sanitariuszowi Gouldowi i szeregowemu Kendrickowi udaje się ujść śmierci ze strzelaniny, która przejdzie do historii jako "masakra pod Malmedy". Uciekinierzy szybko orientują się w swoim trudnym położeniu. Wszędzie wokół są Niemcy. Drogami wciąż przemieszczają się silne oddziały zmotoryzowane, w lasach krążą patrole. Także w samej grupie dochodzi do sporów. Porywczy Gould ma za złe Greerowi, że podczas masakry oszczędził niemieckiego żołnierza. Nathan wciąż przeżywa akcję, w której nieszczęśliwie zabił niewinnych cywilów. Głęboko religijny mormon wciąż ma przed oczami swoje ofiary. Gunderson rozumie stan, w jakim znalazł się jego przyjaciel, i stara się go chronić przed emocjonalnymi wybuchami sanitariusza. Wkrótce do żołnierzy dołącza brytyjski pilot, Oberon Winley, którego samolot został zestrzelony podczas lotu rozpoznawczego. Winley wyjaśnia swym towarzyszom skalę niemieckiej ofensywy i zagrożenie, jakie niesie ona aliantom. Brytyjczyk, wierząc, że jego informacje są kluczowe dla odparcia ataku, chce natychmiast dostać się do sztabu. Cała piątka decyduje się wyruszyć w niebezpieczną drogę.