Czytanie Puszczy

Białowieski Park Narodowy przyciąga niezmiennie niezliczone rzesze ludzi z Polski i z zagranicy. Przyjeżdżają tutaj nie tylko turyści, ale i twórcy kultury, naukowcy, filozofowie, przyrodnicy, ci którym leży na sercu dobro przyrody, stosunek człowieka do przyrody i nasze w niej miejsce. Przybywają tu zwabieni sławą ostatniego pierwotnego lasu Europy, w którym żyją na wolności żubry, wilki, rysie, gdzie można zobaczyć ptaki z czerwonej listy ginących gatunków, gdzie dęby osiągają ponad 40 metrów wysokości i ponad 7 metrów obwodu, a najwyższe drzewa - świerki, sięgają ponad 50 m. Każdy z nich czyta Puszczę na swój sposób i swoim językiem. Pierwszym z bohaterów cyklu, czytającym Puszczę Białowieską jest Tomasz Niechoda, który od 30 lat mierzy największe drzewa Puszczy Białowieskiej. Prowadzi strony internetowe o swoich odkryciach, dzieli się swoim doświadczeniem z innymi. Ma opisanych i sfotografowanych około 3000 dębów i około 500 drzew innych gatunków. Połowa z obszaru rezerwatu ścisłego Parku Narodowego, bo tam zachowało się ich zdecydowanie najwięcej.