Dekalog... po Dekalogu

Opowieść o człowieku, który żyje więcej niż skromnie, chce być sprawiedliwym, nie licząc na sprawiedliwość, chce pomagać innym, nie wiedząc, że ratuje ludzką godność, jąka się, ale potrafi pisać na starej maszynie, nie zna zazdrości, ale zna wartość bochenka chleba. Oto prosta historia o nawróconym złodzieju. Nie ma w niej nic szczególnego. Po prostu Rysiek skończył z piciem, przestał kraść i zaczął rozdawać chleb. Nawet złodziej może się stać bohaterem szarej codzienności w świecie kolorowych opakowań Dzisiaj ma 56 lat, ale wygląda na więcej. Zniszczył swoje ciało. Jedyne, w co wierzył, to prawo pięści. Kradł, co popadnie, najczęściej na miejscowym bazarku, czasem w kościele. A teraz każdego ranka Ryszard otwiera drzwi z napisem "Piekarnia Pana Boga" i rozdaje bochenki chleba, czasem nawet dorzuca makaron. Ludzie biorą chleb i znikają. Wszystko odbywa się szybko i w milczeniu. Słychać szelest toreb i kroków. Rzadko pada tu słowo: dziękuję. Rysiek wie, że kiedyś wyrządził wiele zła. Dlatego teraz musi się bardzo spieszyć, żeby to wszystko naprawić. Nie jest już najmłodszy, a zdrowie szwankuje. Nawrócony złodziej na małym podwórku ma swoją kapliczkę, swoich podopiecznych, swój codzienny chleb do rozdania i swoje grzechy do odkupienia. Od nikogo nic nie chce, nie liczy na pochwały czy nagrody, nie dba o popularność. Bo jak nie on, to kto i jak nie tutaj, to gdzie? Byle życia starczyło.