Dzikie Karaiby

Myśląc o Karaibach, zwykle widzimy w wyobraźni wyspy porośnięte palmami, słońce, plaże i morze. Ale ta kraina ma też inne, mniej znane oblicza. Bujne tropikalne lasy deszczowe, słonowodne laguny, smagane wiatrem pustynie, wulkaniczne szczyty. To miejsca zamieszkane przez egzotyczne zwierzęta, z którymi rzadko kojarzą nam się Karaiby. Wędrówka przez tutejsze wyspy pozwoli nam zrozumieć, dlaczego Karaiby są tak niezwykłym skarbcem życia. Na północnych obrzeżach Morza Karaibskiego, na rozległym wapiennym szelfie, nazywanym Ławicą Bahamską, leży około siedmiuset wysp. W tych wodach panuje doskonała widoczność. To idealne miejsce dla delfinów wysmukłych, które należą do najinteligentniejszych zwierząt, jakie tam występują. Żyją tam również duże butlonosy. Ale płytkie wody u wybrzeży wysp to tylko jeden z wielu karaibskich krajobrazów. Na południowy wschód od Bahamów ciągnie się łańcuch wysp wyznaczających wschodnią granicę Morza Karaibskiego. Jedną z nich jest Barbuda, wyspa na której nieopodal piaszczystych brzegów rosną namorzyny. Ustronne miejsce zwabia tysiące fregat. Te niezwykłe ptaki przylatują tu, by się rozmnażać. Zbocza wysp wulkanicznych, takich jak Dominika, Saint Vincent czy Saint Lucia, są porośnięte bujnymi lasami, tętniącymi życiem. Żyją tu m.in. rzadkie gatunki kolibrów i papug, nie występujące nigdzie indziej na świecie. W podziemnych, wapiennych jaskiniach Kuby przebywają miliony nietoperzy. To również schronienie zagrożonego wyginięciem gatunku niezwykłych gryzoni o nazwie hutia. Z kolei wyspa Trynidad słynie z żyjących tu wyjców rudych i kapucynek.