"Humans". Carrie-Anne Moss: Rola kobiety naukowca była dla mnie idealna [WYWIAD]

Dlaczego Twoim zdaniem serial "Humans" odniósł taki duży sukces?

To doskonały czas na tego typu historię. Najbardziej podoba mi się to, że w serialu jest tyle różnych warstw. Dlatego też polecam go innym. Serial stawia bardzo dużo ważnych pytań, które dotyczą nas wszystkich. Myślę, że to niesamowite i jestem z tego niezwykle dumna.

Athena z jednej strony cieszy się, że może w niezależny sposób prowadzić badania, a z drugiej strony ma dostęp do olbrzymich zasobów firmy prowadzonej przez Mila Khoury’ego (Marhall Allman). W jaki sposób sobie z tym radzi?

Athena jest wierna swoim ideałom, ale z powodów, które odkryjemy podczas oglądania serialu podejmie działania, z którymi nie czuje się komfortowo. Nie można jej kupić, ale ma nadzieję, że może zdziałać coś dobrego swoją pracą i kilka razy decyduje się iść na kompromis, aby osiągnąć lepsze efekty. Jej misja jest w zasadzie altruistyczna, ale traktuje ją również bardzo osobiście.

W jaki sposób Athena reaguje na to, że maszyny zyskują świadomość?

Jest zaintrygowana możliwościami, jakie ten fakt niesie ze sobą. Dzieją się rzeczy, które jej zdaniem nie są możliwe z naukowego punktu widzenia i Athena dostrzega sposób, w jaki mogłaby to wykorzystać. Nie szuka blasku i chwały. Większość czasu trzyma się na uboczu, ale kiedy dostaje szansę by poeksperymentować, czuje, że musi powiedzieć tak. Gdyby nie musiała rozwiązywać swoich osobistych problemów, myślę, że nie zgodziłaby się wejść w układ z Milem. Nie przeszłoby jej to przez myśl. Uważa, że zbyt wielu ludzi ze zbyt dużą ilością pieniędzy próbuje robić rzeczy, które nie przynoszą nikomu pożytku. Za tymi działaniami stoi chęć zaspokojenia własnego ego i pragnienie władzy, a ona nie jest tego rodzaju osobą. Jest skromna, silna i doskonale wie, czego chce.

Czy ma osobiste życie?

Wszystko stanie się jasne podczas kolejnych odcinków serialu – widzowie odkryją jakie są motywy jej postępowania i jakie doświadczenia ukształtowały tę bohaterkę.

Co takiego oferuje rola Atheny, czego nie doświadczyłaś przedtem?

Zagrałam w kilku scenach z postacią, która jest programem komputerowym. To było duże wyzwanie, ponieważ lubię patrzeć ludziom prosto w oczy i rozmawiać z nimi. Musiałam odnaleźć w programie komputerowym prawdziwą osobę, żebym nie miała wrażenia, że rozmawiam z ekranem. Lubię grać mądre, silne kobiety, więc rola kobiety naukowca była dla mnie idealna. To duże wyzwanie odnaleźć autentyczność w każdej roli, którą się gra, ale dzięki świetnemu scenariuszowi i znakomitym aktorom, jest to osiągalne.

Jak się czujesz, grając z osobami, które wcielają się w role syntetyków?

To niecodzienne doświadczenie, ale podobało mi się. Obecność syntetyków w moim świecie stała się dla mnie jako aktorki normą, tak jak normą stało się dla ludzi spacerowanie ze wzrokiem utkwionym w komórkach. Bardzo szybko przestało to być niepokojące.

Czy kiedykolwiek byłaś w Dolinie Krzemowej?

Nie. Nie wiem, jak to miejsce wygląda. Współpraca z Marshallem Allmanem (odtwórca roli Mila Khoury’ego – przyp. red.) była niezwykle inspirująca, ponieważ on naprawdę zna się na tych rzeczach i chłonie wszystko, co jest z nimi związane. Ma potrzebę być na bieżąco z nowinkami technologicznymi, ale nie miałam poczucia, że muszę postępować tak samo grając Athenę. Nie musisz chodzić do szkoły medycznej, żeby zagrać lekarza. Tu chodzi jedynie o odnalezienie człowieczeństwa w postaci.

Czy to było łatwe w przypadku Atheny?

Tak, jej postać jest bardzo autentyczna, nie miałam problemu, by zrozumieć przez co przechodzi. Autorzy scenariusza na mój użytek dokonali szczegółowej analizy osobowości tej postaci co rzadko się zdarza w telewizji – zazwyczaj nie wiesz, jaki będzie kolejny krok, który wykona twoja postać. W wielu sytuacjach jako aktorka muszę sobie sama wyobrażać dalsze losy postaci, a to jest trudne, bo często historie, które w końcu są opowiadane, stoją w sprzeczności z tą wymyśloną przeze mnie dla danej postaci.

Athena jest geniuszem w dziedzinie technologii. Czy ty jesteś na bieżąco z osiągnięciami technologicznymi?

Nie. Potrafię obsługiwać komórkę i tablet, ale jestem jedną z tych osób, które niepokoi ogromne znaczenie technologii oraz to, w jaki sposób zatraca się w tym wszystkim nasze człowieczeństwo. Często przed snem zastanawiam się nad tym, jakie jest miejsce technologii w naszym życiu, próbując zachować otwartość wobec tych wszystkich wspaniałych rzeczy, które możemy mieć dzięki niej. Martwię się o zanikanie społecznych więzi i ludzkiego aspektu. Moje dzieci dorastają i martwię się o nie.

Czy technologia, z którą mamy do czynienia w serialu „Humans” to coś, do czegoś powinniśmy aspirować czy też coś, czego powinniśmy się obawiać?

Myślę, że odpowiedź na to pytanie leży gdzieś pośrodku. Bohaterowie serii są bardzo uzależnieni od technologii, a także od tego, że maszyna robi coś za nich. Moim zdaniem nawet najzwyklejsze czynności to rzeczy, które tworzą nasze życie. Serial „Humans” zapoczątkował wiele fascynujących rozmów oraz pokazał mnóstwo interesujących perspektyw. Autorzy scenariusza zajęli się ważnymi tematami, podchodząc do nich w niezwykle inteligentny sposób. Nie obejrzałam jeszcze całego drugiego sezonu, więc trzymam kciuki, żeby udał się tak jak pierwszy. Występuję w nim, więc jest mi trudniej zachować tę samą perspektywę.

2. sezon serialu „Humans” można oglądać w każdy czwartek o 21:00 na kanale AMC.