Afonia i pszczoły

Afonia jest dojrzałą kobietą, dzielącą swoje życie między pasję filmowca - amatora, opiekę nad sparaliżowanym mężem i doglądanie domowej pasieki. Pewnego dnia poznaje przystojnego Rosjanina i zakochuje się w nim, przez co rujnuje szczęśliwe dotąd życie swojej rodziny. "Film kontempluje się - to najtrafniejsze słowo - z dużą satysfakcją: podziwia urok wystudiowanych zdjęć Krzysztofa Ptaka; ulega narkotycznej w nastroju muzyce Dariusza Górnioka; obserwuje grę znakomitych aktorów - Grażyny Błęckiej - Kolskiej, która daje Afonii subtelną urodę dojrzałej kobiety i autentyczną indywidualność przejawiającą się w oryginalnej ekspresji aktorskiej, Mariusza Saniternika tworzącego w roli Rafała kolejne ludzkie dziwadło w bogatej galerii postaci, jakie grały już u Kolskiego, oraz Andrieja Biełanowa epatującego pierwotnym seksapilem" - pisała po premierze "Afonii i pszczół" recenzentka branżowego "Kina". Słowom tym zdaje się wtórować Jan Jakub Kolski, scenarzysta i reżyser produkcji, który zwierzał się w jednym z wywiadów, że podczas kręcenia "Afonii" w dużej mierze odszedł od zaplanowanego do ostatniego ujęcia projektu na rzecz zupełnie nowego, oryginalnego języka. Przy czym ów język miał wmówić twórcy sam film. Rzeczywiście, "Afonia i pszczoły" oddziałuje na widza głównie unikatowym, melancholijnym, czasem wręcz lekko mistycyzującym klimatem, wykreowanym przez piękne zdjęcia dolnośląskiej przyrody i często powracający, subtelny motyw muzyczny, nadający ekranowej opowieści spokojny, medytacyjny rytm, pomimo zawartych w fabule ludzkich dramatów i naturalistycznych, chwilami ocierających się o turpizm, scen. Chociaż akcja toczy się tuż po śmierci Stalina, a jednym z bohaterów jest rosyjski żołnierz, interpretowanie "Afonii" w kategoriach historyczno - politycznych wydaje się ślepym zaułkiem. Dziełu Kolskiego znacznie bliżej do przypowieści, nawiązującej do odwiecznych ludzkich problemów i dylematów: lęku przed przemijaniem, tęsknoty za miłosnym spełnieniem (także tym zmysłowym), rozdarciem między nakazem sumienia a natarczywie domagającym się wyłączności porywem uczucia. Wiosna 1953 roku. Afonia, dojrzała i wciąż piękna kobieta mieszka wraz z mężem w obszernym domu, niegdyś będącym częścią stacji kolejowej, obecnie już zamkniętej. Śmierć Stalina, zimna wojna, brutalne prześladowania wrogów klasowych przez komunistyczne władze niemal zupełnie omijają spokojny, odludny i niezwykle urokliwy zakątek, gdzie znalazło swoją małą ojczyznę tych dwoje życiowych rozbitków. Mąż Afonii, niegdyś legendarny zapaśnik, po upadku z dachu jest sparaliżowany od pasa w dół. Jego żona, mimo licznych obowiązków, związanych z opieką nad małżonkiem i prowadzeniem gospodarstwa czuje się szczęśliwa i spełniona. W wolnych chwilach oddaje się swej wielkiej pasji filmowaniu otoczenia amatorską kamerą. Jej wewnętrzna harmonia zostaje zmącona z chwilą rzekomo przypadkowego pojawienia się w okolicy przystojnego, atletycznie zbudowanego i nieco tajemniczego Rosjanina. Ruski nieświadomie budzi w Afonii uśpione pożądanie, którego nie jest już w stanie zaspokoić chory mąż. Między kobietą a przybyszem wybucha gwałtowny romans. Przykuty do łóżka mąż Afonii widząc zmianę w zachowaniu żony, domyśla się jego przyczyn. Afonia próbuje mu tłumaczyć, że miłosny trójkąt, którego bezwiednie stał się częścią nie jest niczym złym. Nie łagodzi to wszakże cierpienia zdradzonego mężczyzny. Kiedy pewnego ranka Ruski zniknie bez śladu, ból złamie również serce Afonii. Dramat, 109 min, Polska 2009 Scenariusz i reżyseria: Jan Jakub Kolski Zdjęcia: Krzysztof Ptak Muzyka: Dariusz Górniok Aktorzy: Grażyna Błęcka - Kolska, Andriey Bilanov, Mariusz Saniternik, Zofia Zoń, Krzysztof Adamczyk, Marek Kraszewski, Adam Sandurski, Marek Sitnik i inni