Droga młodych

Dyrektor sanatorium, Noah, wyjaśnia, że głównym celem jest nie tylko przywracanie dzieciom zdrowia, ale także wpajanie im zasad przyjaźni, solidarności i godności ludzkiej. Do sanatorium przyjęta zostaje nowa trójka żydowskich dzieci - dziewczynka i dwóch chłopców. Są głodne, chore, brudne... Nie wierzą, że mogą się tu najeść do syta, że nikt im nie ukradnie jedzenia, że tu nawet króliki mają co jeść, że jest tak czysto, tak jasno, tak radośnie... Normalny dzień sanatorium: lekcje, gimnastyka, zajęcia w ogrodzie; dzieci bawią się, czytają, rysują... Powoli nowo przybyła trójka wciągnięta zostaje do nauki, pracy i zabawy... W Zagłębiu trwa strajk górników. Jedna ze starszych dziewczynek proponuje, by każde dziecko oddało jeden dzień swego pobytu dzieciom z Zagłębia... Kiedy te przybywają, powitane zostają pod ogromnym napisem "Przyjaźń". Początkowo nieufne, szybko tworzą jeden krąg nowych (grają je dzieci). Lalki się buntują, nie chcą słuchać rozgniewanego dyrektora, przepędzają go i bawią się z dziećmi na widowni. Kiedy kończy się turnus, trójka dzieci musi wracać do dawnego życia. Są smutne, lecz słyszą narastający śpiew: "Idziemy z ogniem w dal, idziemy spragnieni miłości". Coraz więcej dzieci trzymających się za ręce, coraz mocniejsza pieśń... Film powstał z inicjatywy Szlomy Glińskiego z kierownictwa Sanatorium im. Medema w Miedzeszynie, sfinansowany został przez "Bund", partię żydowskich socjalistów. Film nie został dopuszczony do rozpowszechniania przez cenzurę filmową, zarzucono mu, że "pod pozorami humanitaryzmu i współczesnych metod wychowaczych zawiera sceny będące żerowaniem na nędzy mas oraz propagandę światopoglądu komunistycznego". Pomimo zakazu cenzury dzieło Forda było jednak prezentowane w Polsce na licznych pokazach prywatnych. Oficjalna premiera filmu nastąpiłą w marcu 1936 r. we Francji, gdzie prezentowano go pod tytułem "Nous arrivons". W roku 1944 Stefan Osiecki, przedwojenny scenograf filmowy, opracował w Studio Concanen w Wielkiej Brytanii skróconą wersję filmu Forda. Na końcu filmu pojawiał się napis informujący, że wszyscy bohaterowie, zarówno dzieci, jak i wychowawcy, zostali wymordowani przez Niemców w roku 1942. (filmpolski.pl)