Piracka telewizja
Télé gaucho, Francja 2012
Victor przeprowadza się z prowincji do Paryża, gdzie podejmuje pracę w komercyjnych mediach.Wraz z przyjaciółmi zakłada własną telewizję. W rzeczywistości marzą o tym, by przeprowadzić rewolucję.
Reżyseria:Michel Leclerc
Czas trwania:108 min
Kategoria wiekowa:
Gatunek:Film/Komedia
Piracka telewizja w telewizji
Galeria
Félix Moati
jako Victor
Eric Elmosnino
jako Jean-Lou
Sara Forestier
jako Clara
Maïwenn
jako Yasmina
Emmanuelle Béart
jako Patricia Gabriel
Yannick Choirat
jako Étienne
Emmanuel Barraux
Producent
Agnès Vallée
Producent
Genevieve Lemal
Producent
Chrystèle Barbarat
Efekty specjalne
Katia Boutin
Dźwięk
Charlie Cabocel
Dźwięk
Opis programu
Dwudziestoparolatek Victor (Félix Moati) mieszka na prowincji i marzy o wielkiej karierze. Nie znalazłszy zrozumienia u najbliższych, wyjeżdża do Paryża i rozpoczyna pracę w komercyjnych mediach. Szybko zaprzyjaźnia się z Jeanem-Lou (Eric Elmosnino), który prowadzi anarchistyczną, piracką stację telewizyjną. Zafascynowany mężczyzną i jego pełnymi ideałów znajomymi, postanawia zmienić swoje życie. Grupa prowadzących stację przyjaciół przeżywa kolejne wzloty i upadki. Fascynująca podróż do szalonych lat dziewięćdziesiątych, kiedy to dzięki szybkiemu rozwojowi technologii media stały się bardziej demokratyczne. Pojawienie się amatorskich stacji telewizyjnych pozwoliło poznać głos radykałów, do tej pory nieobecny w publicznych dyskusjach. Błyskotliwa komedia Michela Leclerca (Nic wielkiego, Le nom des gens), oparta na osobistych doświadczeniach reżysera, jest żartobliwym spojrzeniem na ich plany i marzenia. W role zaangażowanych w tworzenie pirackiej stacji młodych zapaleńców wcieliły się gwiazdy francuskiego kina: nominowany za swoją kreację do Cezara Félix Moati (LOL, Livide), zdobywca tej nagrody Eric Elmosnino (Gainsbourg, Rozumiemy się bez słów), dwukrotnie uhonorowana przez Francuską Akademię Sara Forestier (Unik, Les nom des gens), nominowana do Złotej Palmy Maïwenn (Piąty element, Poliss) oraz nagrodzona na MFF w Berlinie i Wenecji Emmanuelle Béart (Serce jak lód, 8 kobiet).