Wędrówki przyrodnicze z Davidem Attenborough

Wspaniały gawędziarz i znawca przyrody, David Attenborough, zaprasza na wyjątkowe widowisko: doroczną wędrówkę antylop gnu. Spośród dużych ssaków płaskowyżu Serengeti gnu zdecydowanie wyróżniają się liczebnością. Mimo że przez 60 lat przywleczona z Europy zaraza dziesiątkowała stada, dzisiaj pogłowie tych zwierząt liczy się w milionach. Przemieszczają się bezustannie po ogromnych równinach Afryki Wschodniej. W ciągu życia pokonują 30 tysięcy kilometrów. Przemierzają afrykańskie równiny w poszukiwaniu deszczu i świeżej zielonej trawy. Antylopy gnu łącząc się ze sobą tworzą superstada, które mogą liczyć ponad 1 milion 250 tysięcy sztuk. W stadzie nie ma hierarchii, struktury organizacyjnej ani przywódcy. Gdy dowolny osobnik rusza w drogę, reszta podąża za nim. Zwierzęta wędrują z pastwiska na pastwisko, formując długie superstado, wijące się przez sawannę dziesiątkami kilometrów. Idą gęsiego, niemal depcząc sobie po piętach. W stepie, gdzie roi się od drapieżników, taki szyk jest najbezpieczniejszy. Kiedy gnu wkraczają na obszar opanowany przez wroga, muszą być przygotowane na najgorsze. Szczególna ostrożność jest wskazana w rejonach porośniętych wysoką trawą. Tutaj gnu porzucają szyk kolumny marszowej i zbijają się w gromadę, by zmniejszyć ryzyko ataku drapieżnika. Życie w zagęszczeniu oraz w ciągłym ruchu ma swoje zalety, ale i wady. Gody w marszu mogą sprawiać spore trudności. Teoretycznie samiec ma do wyboru tysiące partnerek, jednak musi się nieźle nabiedzić, by zdobyć choć jedną. Pod koniec pory deszczowej gnu są dobrze odżywione i w świetnej kondycji. Dla samic to najlepsza pora na ruję. I rzeczywiście, w ciągu trzech tygodni wszystkie staną się płodne. Ale w drodze zapłodnienie jest prawdziwą sztuką. W superstadzie każdy byk ma przed sobą tysiące wolnych samic i tyleż samo rywali. Jak więc sobie radzą? Brytyjscy dokumentaliści odkrywają przed nami wiele tajemnic. Zobaczymy także, jak wygląda poród w czasie wędrówki. Młode po urodzeniu starają się od razu stanąć na nogi. Muszą też natychmiast nauczyć się rozpoznawać matkę.