Huśtawka na spacerniaku

Reportaż opisuje życie kobiet odsiadujących wyrok z dzieckiem w zakładzie karnym w Krzywańcu. Mieszka tam 13 dzieci. Ich świat zamyka się w kilkuset metrach kwadratowych. Mogą przebywać z matkami do 3. roku życia. Niektóre z nich nigdy nie były na wolności. Więzienie zostało stworzone z myślą o resocjalizacji przez macierzyństwo. W niektórych przypadkach matki wykorzystują dziecko do łatwiejszej odsiadki. Ich los po opuszczeniu więzienia też jest niepewny. Często takie kobiety mają starsze dzieci na wolności, którym nie mówi się, gdzie ich matki przebywają. Wielokrotnie dzieci te często są okłamywane, że mama jest za granicą lub w szpitalu. O codziennym życiu, decyzji o wychowaniu dzieci w więzieniu, obowiązkach i marzeniach opowiadają dwie z osadzonych. Jedna z nich ma 28 lat, dwoje dzieci na wolności mieszka z mężem, ona z 2 - letnim Olivierem odsiaduje karę 4 lat pozbawienia wolności. Ma nadzieję, że wyjdzie wcześniej. Jeśli tak się nie stanie, najmłodszy syn zostanie jej zabrany i trafi do ojca. Druga bohaterka ma 22 lata. Jej córka ma roczek i nigdy nie była na wolności. Matka tej osadzonej jest chora i nie może jej odwiedzać. Nawet nie widziała wnuczki. Dziewczyna ma jednak nadzieję, że jej córka nie skończy tak jak ona w więzieniu. Choć to częste zjawisko. Dzieci wychowujące się w więzieniu twierdzą, że kiedyś tam powrócą. Niestety, często się tak zdarza. Reportaż nie osądza kobiet, nie stygmatyzuje także dzieci. Pokazuje smutną rzeczywistość i mnóstwo dylematów i znaków zapytania co dalej.