Sierociniec dla nosorożców

Karen Trendler udało się z powodzeniem wychować ponad dwieście osieroconych nosorożców. Bazując na tym doświadczeniu i przy współudziale grupy pracowników Karen podejmuje się budowy jedynego w swoim rodzaju na świecie, eksperymentalnego ośrodka dla nosorożców. Projekt zaplanowany został jako forma pomocy ofiarom brutalnych poczynań kłusowników, zwierzętom które bez takiej pomocy skazane byłyby na śmierć. Pod nadzorem Karen zespół powoli i ostrożnie zaczyna odbudowywać na nowo życie nosorożców-sierot, które były świadkami zamordowania ich matek. Weterynarze, opiekunowie i zastępcze matki, które na początku śpią z sierotami aby pomóc im dojść do siebie po traumatycznych przeżyciach, wszyscy dokładają starań aby otoczyć osierocone nosorożce dobrą opieką. Cały ten wysiłek podejmowany jest w nadziei, że dojdzie do owocnej integracji ich podopiecznych z nowymi rodzinami.