Świadectwo Odcinek 3

Streszczenie odcinka

Film dokumentalny, 3 odc. , ostatni, 55 min, Polska 2008 Kraków, katedra na Wawelu, miejsce święte dla milionów Polaków. To w niej, między grobowcami dawnych władców i świętych Pańskich modlił się kiedyś młody student Karol Wojtyła. Czy ktokolwiek przed sześćdziesięciu laty zwróciłby uwagę na zatopionego w modłach skromnego młodzieńca? Czy ktokolwiek potrafiłby zobaczyć w nim przyszłą głowę Kościoła? Jakkolwiek brzmiały jego oficjalne tytuły, papież jest monarchą absolutnym, wybieralnym władcą państwa watykańskiego. A władca często bywa samotny, gdyż otaczający go, liczący setki lat ceremoniał i obyczaj, karze zachowywać stosowny dystans między arcypasterzem a poddanymi. Na kogo zatem mógł liczyć Jan Paweł II, samotny przybysz z odległego kraju, w ogromnym pałacu w Watykanie? Papież nie miał żadnych wątpliwości. Postanowił zdecydowanie przekształcić papieski dwór. Zrobił to w najprostszy sposób. Zaprowadził w Rzymie takie porządki, jakie panowały podczas jego długiej posługi w Krakowie! Zadbał o relacje znacznie bardziej familijno - przyjacielskie, niż oficjalne, stosowane od wieków w kontaktach z namiestnikami Chrystusa. Spotykał się, jak mógł najczęściej, nie tylko z purpuratami, ale też z pracownikami watykańskimi średniej i niższej rangi. Starał się pamiętać imiona ich dzieci, brał udział w festynach w Castel Gandolfo, osobiście prowadził loterię fantową. Jak wspomina kardynał Stanisław Dziwisz, Jan Paweł był serdecznym choć wymagającym ojcem, nie dumnym panem na Watykanie. Dbał o bliskie i przyjazne kontakty z ludźmi, ograniczał wymogi papieskiego ceremoniału, skracał dystans między wiernymi a papieżem. Nie stronił od humoru. Ale, gdy nadeszła taka potrzeba, nie wahał się ani przez chwilę. Potrafił wówczas twardą ręką mocno huknąć w stół. Papież Wojtyła, bystry obserwator zachodzących w świecie zmian, nieomylnie rozpoznał znaki czasu. Ruszył w świat z ideą nowej ewangelizacji. Przemierzał kontynenty i kraje, spotykał się z katolikami z odległych lądów. Pielgrzymował z dobrą nowiną do Japonii, do państw Afryki i Azji. Prowadził ekumeniczny dialog z Cerkwią prawosławną, niestety, bez satysfakcjonujących rezultatów. Rozmawiał też serdecznie z wyznawcami innych religii, między innymi z buddystami. Jan Paweł II był pierwszym papieżem, który pojednanie chrześcijan z Żydami uczynił jednym z najważniejszych celów swego pontyfikatu.