W poszukiwaniu Szekspira

W 1603 r. dobiegło końca panowanie Elżbiety I. W ciągu 45 lat swych rządów angielska królowa zmieniła naród katolicki w protestancki. Ale umierała bezpotomnie. Jak na ironię, koronę miał przejąć po niej syn jej najzacieklejszej przeciwniczki, Marii Stuart. Jakub I uważał się za księcia-filozofa, cenił poetów. Było to na rękę artystom, także teatralnej kompanii Szekspira, która stała się teraz "Sługami Jakuba". Opłacani przez króla artyści przywdziali nawet specjalnie uszyte stroje na uroczystości koronacyjne w stolicy, a William był jednym z tych, którzy dostąpili zaszczytu niesienia baldachimu nad monarchą. Zrobił to jednak z wyrachowania, traktując całą ceremonię jako puste widowisko, czemu dał wyraz w swojej poezji. Ale niezależnie od tego, co myślał, musiał zarabiać na życie. On i pozostali "Słudzy Jakuba" mieli obowiązek zabawiać króla i dwór. Wystawiali więc "Miarkę za miarkę", "Stracone zachody miłości", "Wiele hałasu o nic". Po dwóch latach rządów Jakuba pierzchły nadzieje katolików na wolność religijną. W listopadzie 1605 r. państwem wstrząsnął "spisek prochowy" - twierdzono, że za pomocą beczek z prochem znalezionych w piwnicach parlamentu spiskowcy zamierzali wysadzić rodzinę królewską i parlament. W takiej atmosferze Szekspir napisał swoją najbardziej aktualną wówczas sztukę: "Makbeta" - opowieść o żądzy władzy. Ale kilka miesięcy po wykryciu spisku pod naciskiem purytanów uchwalono ustawę nadzorującą teatry. Ekstremiści domagali się nawet całkowitego ich zamknięcia. Szekspir musiał zmienić tekst sztuki. Inne jego dzieła zaczęto publikować z wyciętymi kontrowersyjnymi scenami. Zakazano pisania o współczesnej polityce. Historia stała się jedynym sposobem przedstawiania "ducha czasów". Władze śledziły dysydentów. Obowiązkowy stał się udział w protestanckiej komunii podczas Wielkanocy. Odpowiedzią poety na sytuację w kraju było jedno z jego największych i najmroczniejszych dzieł - "Król Lir". Szekspir wzniósł się w nim na szczyty swego pisarstwa. Prywatnie zaś szykował się do roli dziadka. Jego córka Susanna oczekiwała dziecka.