Wielki Rów Afrykański

W trzeciej części brytyjskiej serii dokumentalnej dowiemy się, dlaczego w Afryce prawie wcale nie ma lasów. Trzydzieści milionów lat temu Afrykę równikową porastały bujne lasy. Dziś jest już zupełnie inaczej. Na skutek wypiętrzenia się doliny ryftowej, ograniczonych opadów i wybuchów wulkanicznych cały ten teren pokryły pyły wulkaniczne uniemożliwiające rozwój roślinności. Wciąż aktywny jest wulkan Ol Donyo Lengai. Jego nazwa w języku Masajów oznacza górę bogów. Po ostatniej erupcji okoliczne równiny pokryła gruba warstwa popiołu wulkanicznego, który po wyschnięciu jest tak twardy, że korzenie drzew z trudem przebijają się przez jego warstwę. Wypiętrzanie się doliny ryftowej doprowadziło nie tylko do powstania wulkanów, ale również wielkich masywów górskich, takich jak potężne góry Ruwenzori. Mają one ponad pięć tysięcy metrów wysokości. I tak jak wszystkie góry w okolicy Wielkich Rowów Afrykańskich w istotny sposób wpływają na tutejszą pogodę, i - w konsekwencji - na roślinność. Ten wielki niezalesiony obszar jest prawdziwym polem bitwy. O prawo do niego rywalizują dwie grupy organizmów. Jedne z nich są małe i niepozorne. To trawy. Ich rywalami są kolczaste akacje - jedyne drzewa, rosnące na sawannie. Mogą one rosnąć w tych warunkach dzięki płytkim korzeniom, które pobierają nawet najmniejszą ilość wilgoci z gleby powyżej twardej warstwy popiołu. Niewielkie liście ograniczają utratę wody wskutek parowania. Akacje osiągają nawet sześć metrów wysokości. Te wysokie drzewa nie są jednak wolne od zagrożeń. Małe liście akacji są wystarczająco pożywne, by zapewnić pokarm najwyższemu zwierzęciu świata, jakim jest żyrafa. Oczywiście nie tylko żyrafy korzystają z pokarmu, jakiego dostarcza afrykańska sawanna. Z filmu dowiadujemy się, że na tym tak mało żyznym obszarze żyje największa liczba najbardziej zróżnicowanych gatunkowo ssaków kopytnych na świecie. (THE GREAT RIFT)