Wspaniałe stulecie Odcinek 1 (Sezon 1)

Streszczenie odcinka

Oglądana już przez ponad 200 mln widzów turecka superprodukcja kostiumowa "Wspaniałe stulecie" to luźno potraktowane dzieje sułtana Sulejmana Wspaniałego i jego burzliwej miłości do pięknej niewolnicy. Serial jest produkcją typowo komercyjną. Ta opowieść, która toczy się wśród wspaniałej scenografii, barwnych strojów i przepychu biżuterii, została sprzedana do telewizji w ponad 50 krajach. Z zainteresowaniem śledzili ją widzowie m.in.: w Czechach, Chinach, Rosji, USA, Egipcie, Syrii, Rumunii, Bułgarii, na Węgrzech, Słowacji i Litwie. Dialogi na język polski przetłumaczyła Anna Mizrahi - tłumaczka książek tureckiego noblisty Orhana Pamuka. W samej Turcji serial cieszył się ogromną popularnością (średnia oglądalność sięgnęła aż 46 proc. widowni telewizyjnej). Jednak u konserwatywnej części społeczeństwa serial wzbudził ogromne oburzenie. Do tureckiej Najwyższej Rady Radia i Telewizji wpłynęło ponad 70 tys. protestów, przede wszystkim w kwestii przedstawienia hedonizmu władcy osmańskiego. Premier Turcji Recep Erdogan skrytykował serial, uznając, że przedstawia w złym świetle historię kraju i jego najsłynniejszego władcę. Serial pokazuje obraz XVI-wiecznej Turcji w czasach jej największej świetności. Sulejman rozpoczął panowanie, mając 26 lat, rządził blisko pół wieku, w latach 1520 - 1566. Był najdłużej panującym władcą Imperium Osmańskiego. Okazał się nie tylko wybitnym wodzem, ale i prawdziwym człowiekiem renesansu, pisał wiersze, znał kilka języków obcych, interesował się sztuką. Władał imperium, które rozciągało się na trzy kontynenty, podbił Węgry w Europie, w Azji zdobył Irak, a w Afryce dotarł do granic Etiopii. Nie spodziewał się, że w haremie znajdzie miłość swojego życia - Aleksandrę (w Europie znaną jako Roksolana, w Turcji jako Hurrem, co znaczy pogodna, radosna), prawdopodobnie córkę prawosławnego duchownego spod Rohatynia (ok. 70 km od Lwowa), która podczas najazdu tatarskiego została porwana i sprzedana Turkom, a potem - wykupiona na targu niewolników - podarowana sułtanowi. Roksolana, za pomocą intryg, wyeliminowała wszystkie rywalki. Doprowadziła też do śmierci przyjaciela władcy oraz następcy tronu, a jej związek z Sulejmanem trwał całe ich życie. Piękna niewolnica, a potem prawowita żona, wywierała duży wpływ także na sprawy dotyczące imperium. Istnieje teoria, że dość łagodna polityka Sulejmana wobec Polski wynikała z wpływu Roksolany, czującej silne związki z rodzinną ziemią. Ruś Czerwona, z której pochodziła, była wówczas częścią Polski. Zachowały się jej dwa listy do króla Polski Zygmunta Augusta, w których wyrażała współczucie po śmierci Zygmunta Starego. Rok 1520. Sułtan Selim I Groźny umiera, a władzę w Imperium Osmańskim przejmuje jego syn, opanowany i światły Sulejman. Wezyrowie w Stambule z niezadowoleniem przyjmują zażyłość nowego władcy z sokolnikiem, konwertytą Ibrahimem z Pargi. Papież bagatelizuje zmiany na ottomańskim tronie. Sułtan jest oburzony, że jego ojciec przymykał oko na poczynania skorumpowanego kapitana Cafera Agi, który bezprawnie pobierał daninę od egipskich kupców. Do seraju zostają przywiezione branki krymskie, a wśród nich niepokorna Aleksandra, córka popa z Rohatynia. Podczas najazdu Tatarzy zamordowali jej najbliższych, a ona jako niewolnica trafiła do haremu. Aleksandra jest zrozpaczona i buntuje się przeciwko pałacowym regułom. Szybko jednak postanawia awansować w haremowej hierarchii. Próbuje uwieść sułtana, mdlejąc na jego widok. W drogę do seraju wyrusza wraz z synem Mustafą żona sułtana, Mahidevran.