Z góry przepraszam

Andrei na pierwszy rzut oka nie można niczego zarzucić. Kobieta jest szczęśliwą matką i żoną, a w dodatku spełnia się jako pisarka. Przy tym wszystkim twardo stąpa po ziemi i wydaje się, że doskonale wie, czego chce od życia. Okazuje się jednak, że nie wszystko jest takie, na jakie wygląda. Pod wpływem niespodziewanych sytuacji życiowych do głosu dochodzą wewnętrzna niedojrzałość bohaterki i jej skłonność do neurozy.