18 strajkowych dni

W niedzielę, w czwartym dniu strajku, po mszy w Stoczni Gdańskiej kilkunastu stoczniowców dźwiga dębowy krzyż. Zanoszą go na trawnik koło placu, w miejscu, gdzie w 1970 roku zginęło trzech stoczniowców; osadzają krzyż w przygotowanej nocą konstrukcji. Ilustracją są zdjęcia i fragment filmu. Pamięć o zamordowanych stoczniowcach w grudniu 1970 roku na Wybrzeżu jest żywa. Już w pierwszą rocznicę zawisła czarna flaga na kominie w stoczni. W latach poprzedzających wybuch strajku, w każdą rocznicę śmierci stoczniowców działacze WZZ, KOR, RMP oraz Lech Wałęsa zawsze czcili pamięć zabitych, składając wieńce. Tym wydarzeniom nieodłącznie towarzyszyli funkcjonariusze MO, którzy kontrolowali każdy krok działaczy. Władze nie chciały dopuścić do upamiętnienia tego miejsca. Powstały plany budowy hipermarketu i parkingu. W pierwszym dniu strajku, 14 sierpnia, powstał projekt pomnika. Już wtedy zbierano pieniądze na jego budowę. O Pomniku Poległych Stoczniowców Marek Nowakowski rozmawia z jego pomysłodawcą, Henrykiem Lenarciakiem oraz z jednym z projektantów, Bogdanem Pietruszką. Autorzy programu wspominają pierwszy solidarnościowy koncert artystów, a także fragment anonimowego wiersza "Piosenka dla córki", który powstał podczas sierpniowego strajku.