300 lat cudu na Świętej Górze Grabarce

Święta Góra Grabarka to najważniejsze sanktuarium Kościoła Prawosławnego w Polsce. W trzynastym wiekuw pobliskim Mielniku znajdowała się słynąca cudami ikona Matki Bożej, którą później ukryto przed najazdem tatarskim w puszczy mielnickiej. Być może to miejsce, gdzie chroniona była Świętość, miało szczególną łaskę. Dlatego, gdy na początku XVII wieku na terenach obecnego Podlasia panowała epidemia cholery, właśnie na obecne wzgórze, zwane dziśGrabarką, ludzie zanieśli krzyż. Gdy omyli się wodą ze źródła, odzyskali zdrowie, epidemia ustała. Wdzięczni Bogu wznieśli pierwszą w tym miejscu świątynię. Od tego momentu wieść o tym szczególnym miejscu rozchodzi się z ust do ust, z parafii do parafii. Ludzie zanoszą tam krzyże, gorąco się modlą. I dzieją się cuda. Grabarka nabrała szczególnego znaczenia po II wojnie światowej, kiedy powstał tu żeński Monaster pod wezwaniemŚw. Marty i Marii. Trudne lata socjalizmu i walki z religią nie osłabiły wiary ludzi w szczególną łaskę, jaką Bóg obdarzył to miejsce. Tegoroczny jubileusz, jak powiedział metropolita Sawa, inaugurując jego obchody, to okazja do przypomnienia historii tego miejsca, ale też dziękczynienia Bogu za to, że ono istnieje, wspomagając duchowo kolejnie pokolenia ludzi wierzących. Reportaż przybliży dzieje świętej Góry, przypominając tło historyczno - społeczne wydarzenia.