51 minut

"51 minut" to przejmująca, ale daleka od taniego sentymentalizmu opowieść o spotkaniu matki i syna, którzy nie widzieli się od kilku lat. Jerg, chłopak z małej, rybackiej wioski, wyjechał na studia do dużego miasta, przez cały czas nauki nie kontaktował się z rodzicami, pochłaniały go własne sprawy. Nieoczekiwanie zadzwonił, prosząc ich o przyjazd. Pokonując dziesiątki kilometrów, matka przyjechała do niego, zwożąc całą torbę wiktuałów. Ale Jerg nic już nie je. Jest bardzo słaby, z największym trudem się porusza, niemal nic nie widzi, stracił włosy. AIDS poczynił ogromne spustoszenia w jego organizmie, lekarstwa nie pomogły, zresztą zostały po nich już tylko dziesiątki pustych pudełeczek. Chłopak umiera, ale przed śmiercią chciał jeszcze zobaczyć bliskich. Matka nie od razu uświadamia sobie, jak bardzo z nim źle. Nieco zakłopotana spotkaniem po tak długiej rozłące, chce domową krzątaniną oswoić niepewność i ogarniający ją niepokój, słucha jego opowieści o pobycie w szpitalu, odwzajemnia się informacjami o tym, co nowego w wiosce. Kiedy straszna prawda wreszcie do niej dociera, może jedynie próbować ulżyć synowi w ostatnich chwilach życia. A on pragnie już tylko, by go kochała, nie czuła obrzydzenia. Zapewnia, że nie robił "tych złych rzeczy" i prosi, by powtórzyła to innym, gdy jego już nie będzie. Ciepła, uważna, troskliwa, jak tylko matka potrafi być, kobieta delikatnie i z naturalną prostotą tamuje mu krwotok, zmienia pampersy, tuli do serca, zapewnia o swojej miłości, nuci piosenki, które Jerg zapamiętał z dzieciństwa, i pociesza przerażonego nieszczęśnika, że śmierć nie będzie go bolała. Nie płacze. Łzy nic już nie pomogą. Gdyby jeszcze był z nimi ojciec... Spektakl, 54 min, Polska 2003 Autor: Ingmar Villqist Reż. Łukasz Barczyk Zdjęcia: Karina Kleszczewska Muzyka: Tymon Tymański Wyk. Stanisława Celińska (Matka), Adam Woronowicz (Jerg), Bogusław Sochnacki (Starszy Mężczyzna)