55 kapeluszy pani Hanki. Benefis Hanki Bielickiej

Polska 1994

Czas trwania:67 min

Kategoria wiekowa:

Gatunek:Rozrywka/Rozrywka

55 kapeluszy pani Hanki. Benefis Hanki Bielickiej w telewizji

Galeria

55 kapeluszy pani Hanki. Benefis Hanki Bielickiej - Program
55 kapeluszy pani Hanki. Benefis Hanki Bielickiej - Program
  • 55 kapeluszy pani Hanki. Benefis Hanki Bielickiej - Program
  • 55 kapeluszy pani Hanki. Benefis Hanki Bielickiej - Program

Opis programu

Obszerne fragmenty jubileuszowego przedstawienia zatytułowanego "55 kapeluszy Pani Hanki", które odbyło się 25 listopada 1994 roku w Teatrze Syrena z okazji 55-lecia pracy artystycznej Hanki Bielickiej. U boku jubilatki wystąpili tego wieczoru m.in. Wiesław Drzewicz, Roman Kłosowski, Tadeusz Pluciński i Jarema Stępowski. Po koncercie, w trakcie odczytywania listów gratulacyjnych, zaprezentowano felieton filmowy z uroczystości wręczenia Hance Bielickiej Krzyża Komandorskiego z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi dla kultury polskiej i osiągnięcia w pracy artystycznej. Odznaczenia dokonał prezydent Lech Wałęsa. Hanka Bielicka, niezwykle popularna aktorka estradowa, nie wymaga rekomendacji. Jej nazwisko znają wszyscy. Sympatyczna, pełna temperamentu artystka słynęła z wytwornych kapeluszy (miała ich blisko 100) oraz z tego, że dużo i głośno mówi. W licznych wywiadach zawsze podkreślała, że do trzeciego roku życia nie wypowiedziała ani jednego słowa. Potem więc starała się nadrobić zaległości. Kiedy odbywało się to przedstawienie, Pierwsza dama polskiej estrady, wielokrotna zdobywczyni tytułu Warszawianki Roku, niezapomniana Dziunia Pietrusińska z "Podwieczorku przy mikrofonie" nadal była czynna zawodowo, kipiała energią i dowcipem. Urodziła się 9 listopada 1915 roku w Konowce. Była jedną z najstarszych polskich artystek scenicznych, czego wcale się nie wstydziła i nie ukrywała. Ukończyła Wydział Filologii Romańskiej Uniwersytetu Warszawskiego oraz Państwowy Instytut Teatralny. Debiutowała na scenie w wileńskim Teatrze Polskim "Na Pohulance". Grała w sztukach Zapolskiej, Moliera, Szekspira. W przedstawieniach reżyserowanych przez Erwina Axera. Przez 12 lat pracy zawodowej była aktorką dramatyczną. Od 1953 roku była związana z warszawską "Syreną". Poza spektaklami na deskach macierzystej sceny grywała gościnnie w teatrach całego kraju i występowała za granicą, mimo że od 1977 roku była na emeryturze. Artystka zmarła 9 marca 2006 roku, mając 91 lat.