Adrenalina

"Adrenalina, najlepsze co jest, to adrenalina, to co odczuwam. Lubię, jak ktoś się mnie boi, prosi: nie bij, a ja to lubię, lubię przywalić, skopać" - wyznaje z uśmiechem wychowanek Schroniska dla Nieletnich w Stawiszynie. Opowieści chłopców osadzonych w placówce za kradzieże, rozboje, zabójstwa przeplatają się z fragmentami lekcji religii, na której ksiądz omawia dziesięć przykazań. Na tle rozmowy o powinnościach i uniwersalnych normach wynikających z dekalogu rysuje się obraz życia na wolności tych nastoletnich przestępców. Kradzieże, rozboje, alkohol i narkotyki to ich codzienność. Napadają na staruszki i mężczyzn w sile wieku, zwykle działają w grupie, co zwiększa szanse powodzenia. Czasem zdarza się, że ktoś podejmuje próbę obrony, czasem nawet mierzy do nich z pistoletu, ale to oni są zwykle górą. Zdarza się, że komuś zbyt mocno przyłożą i on umiera - mówią o tym bez większych emocji. Zdobyte w ten sposób pieniądze, bywa że kilkaset złotych dziennie, przeznaczają na ubrania, dziewczyny, alkohol, narkotyki, trochę dają matkom, kiedy brakuje im na życie. Pytani o narkotyki, chętnie opowiadają o swoich doświadczeniach, o tych środkach, z którymi wiążą się przykre doznania, oraz o tych, które lubią brać i nie zamierzają z nich rezygnować. Życie, jakie prowadzą, wydaje się im zupełnie normalne, największy problem mają z policją. "Jakby policji nie było, to by się dobrze żyło. Pierwszego lepszego by się uwaliło i by się miało pieniądze, a tak to trzeba uważać" - rozmarza się jeden z chłopców o całkiem sympatycznej powierzchowności.