Awangarda krakowska

Julian Przyboś, współtwórca i czołowy kontynuator Awangardy Krakowskiej, urodził się w 1901 roku na Rzeszowszczyźnie, w rodzinie chłopskiej. Jego ojciec kilkakrotnie wyjeżdżał do Stanów Zjednoczonych pracować, co pozwoliło Przybosiom wykształcić dzieci. Julian uczył się w gimnazjum w Rzeszowie, gdzie zadebiutował jako poeta w tajnym uczniowskim piśmie. W 1920 roku brał udział na wojnie polsko-bolszewskiej, dostał się do niewoli, ale udało mu się uciec. Wyjechał do Krakowa, gdzie zapisał się na studia na Uniwersytet Jagielloński. Aktywnie uczestniczył w życiu kulturalnym i artystycznym Krakowa, publikował wiersze. W 1922 roku nawiązał kontakt z poetami grupy Skamander, a w 1923 poznał Tadeusza Peipera, z miejsca stając się jego gorącym zwolennikiem. Podjął pracę w redakcji "Zwrotnicy", pisma Awangardy Krakowskiej. Na jej łamach publikował artykuły programowe i polemiczne. Jednocześnie pracował jako nauczyciel w gimnazjum. W 1925 roku ukazał się jego pierwszy tomik poezji "Śruby". Bohaterem wierszy stał się poeta-inżynier konstruujący nową rzeczywistość, nowy świat. O twórczości i życiu prywatnym Juliana Przybosia do momentu wybuchu II wojny, opowiada ten odcinek cyklu.