Bez prądu - Lech Janerka

Akustyczny koncert Lecha Janerki. Lech Janerka na polskiej scenie rockowej pojawił się pod koniec lat siedemdziesiątych. Wraz z żoną - Bożeną Janerką występował wtedy na festiwalach piosenki studenckiej. W 1979 roku zakłada zespół Klaus Mitffoch, który (w składzie z Janerką) nagrywa tylko jedną płytę ("Klaus Mitffoch"), przez wielu uznaną za jedną z najważniejszych w historii polskiej muzyki rozrywkowej. Ekspresją album dorównuje ekspresji zespołów punk rockowych, ma jednak bardziej rozbudowaną warstwą melodyczną i harmoniczną. Teksty odnoszą się do rzeczywistości PRL lat 80., wiele z nich jest zawoalowaną krytyką panującego reżimu, a także wezwaniem do walki (np. "Powinność kurdupelka", "Klus Mitroch"). W 1986 roku po rozpadzie zespołu Janerka wydaje Historię podwodną - płytę, sygnowaną swoim imieniem i nazwiskiem. Płyta o znacznie spokojniejszym charakterze oceniona zostaje przez krytyków i słuchaczy bardzo wysoko. Niemal wszystkie nagrane na niej utwory trafiają na krajowe listy przebojów (np. "Konstytucje", "Niewole", "Ta zabawa nie jest dla dziewczynek"). W następnych latach artysta wydaje kolejne albumy. Nie odnoszą one już tak wielkich sukcesów, niemniej ugruntowują jego pozycję na polskim rynku muzycznym, jako twórcy niezależnego, oryginalnego - pozostającego na uboczu sceny rockowej. Lech Janerka jest także autorem muzyki do trzech filmów: "Chcę mi się wyć" Jacka Skalskiego, "Obcy musi fruwać" Wiesława Saniewskiego i "Czyż nie dobija się konia? " Macieja Żurawskiego. Wystąpił również w filmie Przemysława Wojcieszka "Głośniej od bomb" jako Ksiądz Wojciech.