Carewicz

Filmowa wersja operetki Franza Lehara, niekwestionowanego króla operetki, twórcy m.in. "Wesołej wdówki" czy "Hrabiego Luxemburga". Napisany u schyłku lat 20. XX w. "Carewicz"oparty na sztuce Gabrieli Zapolskiej pod tym samym tytułem nigdy nie zdobył wielkiej popularności, być może dlatego, że wbrew regułom gatunku nie kończy się szczęśliwie. Libretto, w którym zachowano główne motywy sztuki, różni się w wielu szczegółach od literackiego oryginału - m.in. przenosi akcję w lata późniejsze. Muzyka Lehara, oscylując między tęskną słowiańszczyzną a gorącymi melodiami neapolitańskimi, pomieściła także wszystko to, co wówczas w Europie tańczono: tango, bostona, fokstrota. "Carewicz" to wzruszająca historia miłości między następcą cesarskiego tronu i podrzędną tancerką Sonią. Zakochani próbują uciec od konwenansów i wymogów społecznych. Wiedząc, że ich miłość nie ma szans na spełnienie w Rosji, młodzi jadą do Neapolu. Ale i tam nie będzie im dane cieszyć się ucczuciem. Gdy carewicz otrzymuje wiadomość o śmierci swego ojca, postanawia wrócić do kraju i objąć tron. Sonia nie jest jednak odpowiednią partią dla władcy.