Cybulski - ostatnia podróż

8 stycznia 2007 r. przypada kolejna rocznica tragicznej śmierci Zbigniewa Cybuskiego (8 stycznia 1967 r. ), największego aktora powojennej Polski, legendy polskiego kina, Zbigniewa Cybulskiego. Podziwiany przez młodzież, w skórzanej kurtce i okularach, idol lat 60. stał się symbolem swojego pokolenia, nieprzeciętną indywidualnością, niestarzejącym się mitem. Urodził się 3 listopada 1927 roku. Dzieciństwo spędził na warszawskim Żoliborzu, gdzie rozpoczęła się również jego przygoda z aktorstwem - jako mały chłopiec grywał role paziów i diabłów w dziecięcym teatrzyku. Wojna położyła kres tym zabawom. Rodzice Zbyszka zostali aresztowani, a on wraz z bratem Antkiem musiał zarabiać na życie - szyli rękawiczki, sprzedawali gazety, zbierali kwiaty z śmietników, by je potem -; odświeżone; - sprzedawać. Na plan filmowy zawsze wpadał jak burza, bez charakteryzacji czy zmiany kostiumu po prostu robił swoje i... już go nie było. Nigdy nie lubił udawać kogoś, kim nie był. Dlatego wybierał bliskie sobie role,; życiowe; - grywał bohaterów rozdwojonych, pełnych kompleksów idealistów (; Nocny pociąg;,; Do widzenia, do jutra;,; Rozstanie;,; Salto;,; Rękopis znaleziony w Saragossie; ). Od czasów; Popiołu i diamentu; spełniał się jako bohater młodzieży polskiej, stał się krajowym Jamesem Deanem. Przyjaciele mówią, że ciągle gonił życie. Jak wtedy, kiedy usiłował wskoczyć do pociągu relacji Wrocław - Warszawa. Wpadł pomiędzy stopnie wagonu a peron, potem pod koła...; Ostatnia podróż; to przypowieść o przeznaczeniu, o niuchronności losu, życiu będącym podróżą i ucieczką. W rozgrywającym się na Dworcu Głównym we Wrocławiu widowisku biorą udział przyjaciele Zbyszka oraz jego syn, Maciej.