Gdzie przyszłość przeszłości czapkuje

Program ma za zadanie pokazanie korzeni polskiej kultury, zwyczajów - tego wszystkiego, co wiąże się z bogatą tradycją ludową. Porusza temat dawnych wierzeń, ale dotyczy także współczesnych problemów związnych z ekologią i ochroną środowiska. Osią programu będzie wizyta w skansenie lub muzeum wsi. Napotkane eksponaty staną się punktem wyjścia do opowiedzenia wielu historii. Skąd wzięły się przesądy, powiedzonka funkcjonujące współcześnie (dlaczego nie należy witać się i żegnać "przez próg", dlaczego trzeba usiąść przed podróżą. Na naszej drodze znajdujemy współczesną, leżącą gdzieś w krzakach, butelkę. To pretekst, aby powiedzieć kilka słów o historii szkła na ziemiach polskich. O tajemnych recepturach jego barwienia. I o tym, że dawniej taka butelka byłaby bardzo cenna. Całe butelki nie trafiały na śmietnik, były wielokrotnie wykorzystywane. Oglądamy dziwne urządzenie, które okazuje się być XIX - wieczną lodówką. To pretekst do opwiedzenia także i o tym jak dawniej przechowywno żywność. O sposobach na utrzymanie lodu w piwnicy aż do lipca. Nie możemy nie wspomnieć garnkach. Żeliwne były bardzo drogie, więc na wsiach w użyciu były raczej gliniane. Dawniej nawet potłuczona miska, czy garnek były odzyskiwane, misternie drutowane. Czasami wielokrotnie. Te trzy typy histori mają tworzyć ciąg logiczny, przygotowywać grunt pod opowieść całkiem współczesną - a dotycząca ochrony środowiska. Pokazujemy nicielnicę, oglądamy jak działał warsztat tkacki, z jakich materiałow korzystano. Prowadzenie nie w formie wywiadów, ale luźnej rozmowy, wymiany informacji - gdyż każdy z prowadzących jest specjalistą w innej dziedzinie. Inne szczegóły dostrzega w tym samym przedmiocie.