Halka na Haiti

Polska opera narodowa "Halka" Stanisława Moniuszki została zaprezentowana w haitańskiej wiosce, w otoczeniu domów ze słomy, obłożonych błotem i liśćmi bananowca. Odbyło się to w górzystych plenerach Cazale, miejscowości, gdzie mieszka najliczniejsza Polonia na Haiti. Dokumentacja filmowa tego wydarzenia pokazana została w Pawilonie Polskim na Biennale Sztuki w Wenecji. W konkursie organizowanym przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego na wenecką ekspozycję zwyciężył projekt autorstwa Joanny Malinowskiej i C. T. Jaspera pod tytułem 1848'05N 7223'01W. To współrzędne geograficzne miejsca zamieszkałego przez haitańskich potomków polskich legionistów z okresu wojen napoleońskich. Legioniści zostali tam posłani w latach 1802/1803 do stłumienia powstania niewolniczej ludności w ówczesnej kolonii francuskiej. Z 4 tysięcy Polaków ocalało tysiąc, a około 400 z nich zdecydowało się zostać na wyspie po ogłoszeniu w 1804 roku niepodległości przez Haiti. Ich potomkowie żyją tam do dziś. Prawdopodobnie niewiele już wiedzą o własnej przeszłości, historii i kulturze Polski. Reportaż przenosi nas do polskiego pawilonu w Wenecji i jest próbą odpowiedzi na pytanie, czy opera może być kulturowym pomostem, między egzotyczną wyspą, a historią narodową części Haitańczyków.