Iwierska ikona Matki Bożej

Iwierska Ikona Matki Bożej znajduje się w monasterze iwierskim na Świętej Górze Atos. Jej historia rozpoczyna się w IX w. , kiedy w Bizancjum prześladowano chrześcijan oddających cześć ikonom, a je same niszczono. W tamtych czasach niedaleko Nicei mieszkała z synem bogatai bardzo pobożna wdowa. Również do jej mieszkania przyszli królewscy wysłannicy, aby zabrać ikonę. Kobieta poprosiła, by dano jej czas do następnego dnia. Podczas rozmowy jeden z żołnierzy uderzył w ikonę dzidą, trafiając w policzek Matki Bożej. Z rany pociekła krew. Żołnierz padł na kolania, prosząc o wybaczenie. Wkrótce też zaczął czcić ikony i został mnichem. Gospodyni postanowiła nie oddawać żołnierzom ikony, wyszła z nią na brzeg i puściła na morskie fale. Ku zdumieniu wszystkich ikona nie zatonęła, lecz odpłynęła, unosząc się na wodzie. W tym samym czasie syn wdowy wyjechał z miasta i wkrótce przybył na Świętą Górę Atos, gdzie w monasterze iwierskim został mnichem. Mieszkańcy wspólnoty przez dwa stulecia przekazywali z ust do ust historię o ikonie, która nie zatonęła w morzu. Pewnego dnia mnisi ujrzeli nad morzem słup ognia uchodzący od stojącej na wodzie ikony. Bogobojny mnich Gabriel miał wówczas sen, w którym Bogarodzica poleciła mu, by poszedł po falach i przyniósł ikonę do monasteru. Tak też się stało. Ikonę umieszczono w ołtarzu, lecz ona cudowną siłą przenosiła się nad bramę wejściową do wspólnoty. Gabriel ponownie miał sen, w którym Bogarodzica prosiła, aby jej ikonę tam pozostawiono, bowiem nie chce być strzeżona, lecz pragnie być strażniczką monasteru. Istnieje kilka słynących łaskami wiernych kopii Iwierskiej Ikony Matki Bożej. Najbardziej znana z nich - Moskiewska - znajduje się w stolicy Rosji. W Polsce mamy dwie kopie iwierskiej ikony. Pierwszą podarowali Cerkwi prawosławnej mnisi z Góry Atos dla uczczenia roku jubileuszowego 2000 lat od narodzin Chrystusa. Ikona przybyła do Polski w sierpniu. Na św. Górę Grabarkę dotarła w przededniu święta Przemienienia Pańskiego. By pokłonić się ikonie na św. Górę przybywają tysiące pielgrzymów. Z okazji jej przybycia zwierzchnik Cerkwi prawosławnejustanowił dzień 18 sierpnia świętem ku czci ikony. Druga kopia, również podarowana przez mnichów z Góry Atos, znajduje się w Domu Zakonnym w Kostomłotach w diecezji lubelsko - chełmskiej. Tam również otaczana jest kultem i przybywają do niej pielgrzymi. Dzień jej przybycia - 3 maja - został ustanowiony świętem przez ordynariusza diecezji lubielsko - chełmskiej.