Iwonicz Zdrój - książę jodowych wód

Położone w Beskidzie Niskim uzdrowisko w Iwoniczu słynie ze znakomitych wód solankowo-jodkowo-bromkowych. Lecznicze właściwości tutejszych źródeł znane były już w XVI wieku. W 1837 wzniesiono w Iwoniczu pierwszy zakład kąpielowy. Wkrótce zaczęto wykorzystywać znajdujące się tu złoża borowiny. Do rozwoju uzdrowiska w drugiej połowie XIX i w XX wieku przyczyniło się również jego malownicze położenie - piękne krajobrazy, lasy jodłowo- bukowe i korzystnie wpływający na zdrowie i samopoczucie mikroklimat. Dziś w Iwoniczu leczy się choroby reumatyczne, narządów ruchu, układu trawiennego i oddechowego. Pacjenci mają do dyspozycji zakład przyrodoleczniczy, szpital uzdrowiskowy i liczne sanatoria. Główne obiekty zdrojowe położone są na wysokości około 400 metrów n. p. m., niektóre mają wartość zabytkową - m. in. klasycystyczny Dom Zdrojowy "Stary Pałac" z połowy XIX wieku, Łazienki Mineralne z końca wieku XIX, drewniany Dom Zdrojowy "Hotel", drewniana willa "Bazar", klasycystyczny pawilon nad źródłem Amelii i sanatorium "Excelsior". Na uwagę zasługują również drewniane wille z przełomu XIX i XX wieku wzniesione w stylu zwanym "szwajcarskim". Jedną z największych osobliwości Iwonicza jest źródło Bełkotka - z jego wód wydobywa się łatwo palny gaz ziemny. Po II wojnie światowej uzdrowisko zostało znacznie rozbudowane. Na potrzeby kuracjuszy wzniesiono liczne obiekty sportowe - m. in. pływalnie, skocznie narciarskie i boiska. Mają oni do swojej dyspozycji również otaczające Iwonicz piękne plenery, doskonałe miejsce na długie spacery.