Ja zostaję

Panuje przekonanie, że jeśli chce się coś osiągnąć, zdobyć, rozwinąć, trzeba koniecznie wyjechać w świat albo przynajmniej do Warszawy. To tam toczy się życie kulturalne, naukowe, to tylko tam można zarabiać pieniądze, a trzeba być w centrum, żeby trzymać rękę na pulsie, w centrum, które daje warunki do pracy i rozwoju. Tymczasem tak wielu ludzi wraca na Lubelszczyznę albo, tworząc "dla świata", na Lubelszczyźnie pozostaje. Cykl reportaży to spotkania z osobowościami ze świata filmu, teatru, muzyki, plastyki, ale także z tymi, którym udało się odnieść sukces w Polsce, na świecie, ale są bardziej ukryte np. w laboratoriach, pracują nad wynalazkami, a postanowiły, że zostaną na Lubelszczyźnie albo tutaj wrócą, wbrew opinii, że w tym regionie żyje się tak trudno. Opis odcinka 1 Krzysztof Cugowski. Urodził się przy ul. Łęczyńskiej. Nie mógł być zupełnie grzecznym chłopcem, bo w tamtej okolicy nikt nie był grzeczny. Kiedy miał iść do pobliskiej szkoły, jego matka, przerażona atmosferą miejsca, postanowiła wysłać go do szkoły muzycznej w centrum miasta. Od tej pory Krzyś grał na fortepianie przy otwartym oknie i zdobył uznanie kolegów, że tak dzielnie znosi męczarnie. Potem przyszedł czas na Budkę Suflera, a piosenka "Sen o dolinie" miała być tą pożegnalną. I przyszła miłość, i ojcostwo. A potem "Takie tango". Dlaczego Krzysztof Cugowski został w Lublinie i czy jego synowie podejmą taką samą decyzję? O tym w pierwszym odcinku cyklu "Ja zostaję".