Jan według Himilsbacha

Dokument powstał na kanwie radiowego reportażu "Jan bez ziemi" zrealizowanego w latach 80. przez Irenę Linkiewicz z Polskiego Radia w Zielonej Górze. To prawdopodobnie jedyny zarejestrowany wywiad rzeka z Janem Himilsbachem. "Kamieniarz z zawodu, pisarz z talentu, aktor z przypadku". Tadeusz Konwicki nazwał Himilsbacha Marcelem Proustem spod budki z piwem. A on nie porzucił swojego fachu, tłumacząc, że "dziełem granitowym nikt sobie d... nie podetrze". Świadectwem jego samorodnego talentu jest przeszło 70 ról filmowych i nimb aktora kultowego. Wydał trzy tomy opowiadań, kilka zostało zekranizowanych przez Antoniego Krauzego, Jerzego Gruzę czy Andrzeja Kondratiuka. Himilsbach urodził się w Mińsku Mazowieckim, w jego metryce wpisano 31 listopada 1931 roku. Ale nie tylko data jest niepewna. Całe jego życie pełne było nieprawdopodobnych sytuacji, o których za każdym razem opowiadał inaczej, aby - jak mawiał - nie zanudzić słuchacza. Jest bohaterem setek legend i anegdot. W filmie opowieść bohatera ilustruje artystyczny montaż fragmentów filmów, materiałów archiwalnych i scen nakręconych specjalnie do tej produkcji. W sekwencjach fabularyzowanych wystąpili dawni znajomi, biesiadnicy SPATiFu: Jerzy Celiński, Andrzej Wałek, Janusz Zaparta, Andrzej Bohdanowicz. Całości dopełnia oryginalna grafika i animacja. Dzięki temu możemy zobaczyć świat takim, jakim go widział pisarz - kamieniarz. Powstaje unikatowy przekaz, zawieszony w czasie między współczesnością a ówczesnością. To zaskakująca pochwała urody życia. Bohater opowiada o swoich najlepszych latach. Przelicza dniówkę robotnika budowlanego na pęta kiełbasy, flaszki wódki. To także okres erupcji talentów pisarskich, aktorskich, czasy brylowania, przyjaźni z osobistościami świata kultury i sztuki. Himilsbach streszcza swoją filozofię, mnoży anegdoty. Widz nigdy do końca się nie dowie, ile w nich prawdy, a ile bujdy.