Józefa Łobodowskiego rozmowy z ojczyzną

Opis Józef Łobodowski był poetą, pisarzem i publicystą mocno zaangażowanym w sprawy polskie. W dwudziestoleciu międzywojennym to jedna z najbarwniejszych postaci lubelskiego świata literacko - dziennikarskiego. Współtwórca Awangardy Lubelskiej, wymieniany zaraz po Józefie Czechowiczu, znawca spraw ukraińskich, laureat w 1937 r. Nagrody Młodych Polskiej Akademii Literatury. Po II wojnie światowej przez ponad 40 lat nie wydano w Polsce żadnej książki Łobodowskiego, żadnego zbioru wierszy czy artykułu. Nie pomogło mu nawet to, że w początkowych latach swojej kariery związany był z kręgami lubelskich komunistów. Na cztery wydane przez niego zbiory wierszy, dwa zostały skonfiskowane, w tym jeden zniszczony nakazem sądowym za szerzenie lewicowych i radykalnych poglądów. Relegowany z KUL - u z wilczym biletem. Podobno z sympatii do komunizmu wyleczyły go straszliwe sceny jakie zobaczył na Ukrainie w czasie wielkiego głodu. Sama Wanda Wasilewska zarzuciła Łobodowskiemu zdradę i kontrrewolucję. Po powrocie z Ukrainy, gdzie przedostał się nielegalnie, związał się z ruchem prometejskim, zaczął tłumaczyć ukraińskich poetów, został redaktorem naczelnym pisma Wołyń w Łucku.