Kabaret Olgi Lipińskiej

W mikroskali rewiowego teatrzyku odbijają się polskie problemy społeczne, gospodarcze i polityczne 1981 roku. Misiek, nowy dyrektor, planuje zgodny z duchem czasu program oszczędnosciowy - teatr ma zostać zamknięty z powodu nierentowności. Zespół, który otrzymuje zakaz wszelkich występów, ma jednak zupełnie inne zdanie. Aktorzy decydują się pokazać stare piosenki bez ponoszenia dodatkowych kosztów. Pracą za darmo chcą udokumentować swój pozytywny stosunek do dyrekcji. Powtarzane plotki potęgują panikę. Członkowie zespołu zamiast zająć się przedstawieniem, wymieniają między sobą nieosiągalne na rynku towary. Padają różne pomysły uzdrowienia sytuacji, ale żaden z nich nie jest dobry. Dyrektor po chwilowym oszołomieniu wywołanym brakiem kawy odzyskuje jasność umysłu i ogłasza przejście kabaretu na własny rozrachunek.