Komedia romantyczna

Debiutem dramaturgicznym Wojciecha Tomczyka (rocznik 1960), producenta i scenarzysty ("Zaginiona", "Oficer", "Oficerowie", "Trzeci oficer", "Chichot losu"), była sztuka "Wampir", osadzona w realiach lat 70. i ukazująca mechanizmy peerelowskiej "sprawiedliwości" i "praworządności". Podobny temat bolesnych rozliczeń z PRL - em podjął autor w późniejszej sztuce "Norymberga". Tragiczny wydźwięk miała także jego "Inka 1946", opowiadająca o mordzie sądowym dokonanym na niespełna 18 - letniej bohaterce. W zupełnie innej stylistyce utrzymuje się "Komedia romantyczna", której akcja dotyczy teraźniejszości. To świetna satyra na mechanizmy działające w świecie show - biznesu, na środowisko twórców filmowych: nastawionych na zysk producentów i reżyserów, stojących u progu kariery aktorów celebrytów i scenarzystów, starających się sprostać wymaganiom komercyjnego rynku. Protagonistą sztuki Wojciech Tomczyk uczynił - jakby na swoje podobieństwo - scenarzystę zmagającego się z układami w branży, ale także z problemami natury uczuciowej. Tadeusz, bo tak ma na imię główny bohater, przeżywa rozstanie z ukochaną, Małą. I bynajmniej nie stało się to w wyniku dramatycznego splotu okoliczności, po prostu na lotnisku w Londynie dziewczyna uznała, że spędzenie życia z jednym mężczyzną to błąd niewybaczalny i zakończyła ich związek krótkim mailem: Tadeusz, pozdro cię i sorry cię... Kiss. Chociaż na końcu sztuki okaże się, że kierowały nią całkiem inne pobudki. Z rozdartym sercem trudno więc zabrać się do twórczej pracy, zwłaszcza kiedy takowa ma w dodatku znamiona zwyczajnej chałtury. Romantyk i intelektualista Tadeusz nie chce pisać tylko dla kasy, a tymczasem ma za zadanie stworzyć scenariusz na konkretne zamówienie. Oczywiście powstałe na podstawie jego scenariusza dzieło - występujące na razie pod roboczym tytułem "Komedia romantyczna" - jest już z góry "skazane" na sukces i nikt nie bierze pod uwagę porażki. Nad autorem "pracuje" atrakcyjna producentka Regina, urabiając twórcę na modłę swoją i znanego reżysera Piotra, mogącego się już pochwalić kandydowaniem do Oscara oraz nagrodami w Karlowych Warach i San Sebastian, który ma wysokie mniemanie o sobie i jeszcze większe o swoim wyczuciu estetycznym. Cała akcja "urabiania" autora scenariusza rozgrywa się na tle różnych odmian układów damsko - męskich. Dumna i piękna producentka Regina, która rocznicę 20. urodzin ma już dawno za sobą, dochodzi do wniosku, że powinna jak najszybciej pomyśleć o potomstwie. Na ojca dziecka wybiera sobie Tadeusza, bo on ma dobre geny. Zastrzega, że chodzi jej tylko o to, by spełnić się jako kobieta i nie zamierza wiązać się na stałe z żadnym mężczyzną. Romansuje wprawdzie z o wiele młodszym od siebie pretensjonalnym aktorem Marcinem, ale jest to układ jedynie na pokaz. Ważną rolę w sztuce Wojciecha Tomczyka odgrywają także: profesor, ojciec Tadeusza, oraz sprzątaczka Stefania, była świetliczanka, których połączy całkiem inne uczucie, bez cienia chęci zysku czy szpanowania przed otoczeniem. Tymczasem Tadeusz kończy kiczowaty - jak sam twierdzi - scenariusz, zainspirowany własnymi przeżyciami miłosnymi. Film pod ostatecznym tytułem "Prawdziwa miłość", w którym zagrali główne role Mała i Marcin, odnosi sukces kasowy i artystyczny.