Kowal, pieniądze i gwiazdy

Kowal Luśnia jest już dojrzałym mężczyzną, ożenionym z o wiele młodszą kobietą. Do pełnego szczęścia wydaje się im brakować tylko dziecka. Jednak żona, pod nieobecność męża ulega urokowi wędrownego grajka, Jaśka. Jest zauroczona jego innością. Nieoczekiwanie mąż wraca wcześniej z miasta, przyprowadzając ze sobą gościa - kupca Kruka. Kobieta chowa kochanka na stryszku i pełni obowiązki gospodyni. Mężczyźni przed snem prowadzą rozmowę, w której rozważają prawdziwość powiedzenia łączącego los człowieka z układem gwiazd w dniu jego narodzin. Kupiec opowiada o swej córce, która uciekła z domu, aby tańczyć. Mówią o inności ludzi owładniętych sztuką. Gdy wreszcie wszyscy domownicy ułożyli się do snu, Jasiek ucieka ze strychu. Hałas, jaki przy tym zrobił, rozbudza kowala, który rozglądając się spostrzega, że kupiec zmarł we śnie. Po latach do kuźni przybywa nieznajoma kobieta. Spotyka tam córkę kowala, Zosię, która uczy się w mieście w szkole muzycznej. Okazuje się, że matka dziewczyny zmarła przy jej porodzie, a kochający ojciec zgadza się na realizację wszystkich jej marzeń. W kuźni zjawia się także Jasiek, zniszczony już przez życie. Z rozmowy, jaką prowadzi z nieznajomą, okazuje się, że byli przed laty kochankami. Gdy przywołany Luśnia przychodzi do kuźni, kobieta wyjawia, że jest córką zmarłego tutaj kupca Kruka i przybyła zamówić specjalne ogrodzenie na grób ojca. Kowal wylewa wobec niej swoje żale. Otóż po śmierci kupca cała okolica oskarżyła go o przywłaszczenie sobie pieniędzy zmarłego, jakie musiał mieć przy sobie, idąc na targ. Odium złodzieja, jakie spadło na niego i pośrednio na jego córkę, bardzo mu ciążyło przez te lata. Córka Kruka nie wini go o nic i nie upomina się o żadne pieniądze. Jednak Jasiek, słysząc o niedoli córki Luśni, jest gotów wziąć na siebie winę za zniknięcie pieniędzy Kruka. Luśnia nabiera podejrzeń, że grajek musiał mieć romans z jego żoną i że córka, którą wydała na świat przed śmiercią, nie jest jego dzieckiem...