Król Edyp

Jeden z najważniejszych dramatów w dziejach ludzkości, tym razem w nowym przekładzie, wyreżyserowany przez Gustawa Holoubka w warszawskim teatrze Ateneum z okazji jubileuszu 75-lecia powstania tej sceny. Opowieść o ludzkich namiętnościach, żądzy władzy, o człowieku złamanym przez los została zrealizowana w nowoczesnych, umownych dekoracjach. Na Teby spada fala nieszczęść, ludność dziesiątkuje zaraza. Edyp od wielu lat zasiada na tronie, zostawszy władcą w wyniku małżeństwa z Jokastą, wdową po Lajosie. Przejęty losem państwa wysyła do wyroczni delfickiej Kreona, brata swej żony. Wyrocznia oznajmia, iż miasto zostało okrutnie ukarane, ponieważ nadal przebywa w nim morderca Lajosa. Edyp przysięga współobywatelom, że odnajdzie zbrodniarza. Nie wie, że tym samym wydaje wyrok na siebie. Nawet nie przeczuwa, że Jokasta jest jego matką. Z pełną determinacją dąży do odkrycia prawdy, choć przestrzega go przed tym ślepy prorok Tyrezjasz. Kolejno ujawniane fakty z przeszłości odsłaniają stopniowo bezmiar jego winy. Wszystko, cokolwiek mówi i robi, zaczyna obracać się przeciwko niemu. Jednak Edyp jest gotów ponieść odpowiedzialność za swe czyny, choć zło popełnił nieświadomie, krocząc drogą, którą wyznaczył mu Los.