Lekkomyślna siostra

Lata 30. XX wieku. W spokoju i dostatku płynie życie państwa Topolskich. Mieszkają w eleganckim domu ze służbą, utrzymanym w stylu art deco. Mąż, Henryk, jest przemysłowcem, całkowicie pochłoniętym interesami, które ostatnio jednak idą jakoś gorzej. Żona, Helena, to typowa pani mieszczańskiego domu. Sen z powiek spędza rodzinie młodszy brat Topolskiego, lekkoduch Janek, a zwłaszcza jego długi. Na domiar złego zamożni Radosławcy właśnie odrzucili jego prośbę o rękę ich córki. Życie rodziny burzy jeszcze bardziej nagłe pojawienie się w Warszawie siostry Topolskiego, Mani. Przed czterema laty, w atmosferze skandalu, opuściła męża i dziecko, wyjeżdżając z bogatym kochankiem do Wiednia. Taki postępek - sprzeczny z ich mieszczańską moralnością - spowodował, że rodzina wyrzekła się jej. Mani przypisuje się wszystkie rodzinne niepowodzenia i kłopoty, nawet odrzucenie oświadczyn Janka przez rodziców bogatej panny, której posag umożliwiłby mu spłacenie wszystkich długów. Helena Topolska to osoba o podwójnej moralności. Potępia postępowanie Mani i jej rzekome wybujałe życie erotyczne, a tak naprawdę sama nie jest lepsza. Przestrzeganie surowych zasad już nie przeszkadza jej w romansie z salonowym gogusiem, Olszewskim, który wpada do niej, przymila się i wyciąga pieniądze. Mania, owa lekkomyślna siostra, nie znalazła zaspokojenia swoich tęsknot w wiedeńskiej eskapadzie. Wracając do rodzinnego miasta, chce się zmienić, postanawia zacząć nowe życie. Władysław, porzucony mąż Mani, jest gotów jej wybaczyć za cenę powrotu do małżeńskich obowiązków. Zgadza się też, by jak najszybciej zobaczyła się z ich synem. Ona jednak zdecydowanie go odrzuca, mówiąc, że nigdy go nie kochała i nigdy nie pokocha, choć on dla niej zrobiłby wszystko i żyje tylko dla niej. Rodzina nie kryje swej niechęci do Mani i obawiając się kolejnego skandalu, nie chce słyszeć o jej pobycie w ich domu. Kobieta wraca więc do Wiednia, a niedługo po jej wyjeździe Topolscy słyszą w radiu wiadomość, która elektryzuje wszystkich. Hrabia - kochanek Mani - zmarł nagle na atak apoplektyczny. Jeszcze bardziej wstrząsa nimi kolejna wieść, że zapisał jej cały swój majątek - pół miliona. W rodzinie Topolskich wrze. Helena nie kryje oburzenia, zżera ją zazdrość. Jak można było zostawić spadek "takiej" kobiecie? Tyle krzywdy wyrządziła rodzinie, naraziła na wstyd i plotki, a teraz będzie sobie żyła w dobrobycie - pała nienawiścią pani Topolska. Przedstawienie, którego premiera odbyła się w Teatrze Narodowym w Warszawie w 2009 roku, zostało przyjęte z ogromnym aplauzem zarówno przez widzów, jak i krytykę. Ewa Konstancja Bułhak za rolę Heleny Topolskiej została nominowana do Feliksa Warszawskiego 2009 w kategorii najlepsza pierwszoplanowa rola kobieca. Agnieszka Glińska, która rolą Mani powróciła do aktorstwa teatralnego, za reżyserię otrzymała Nagrodę im. Cypriana Norwida (2009) w dziedzinie Teatr. Czas: 79 min, Polska, 2011 Autor: Włodzimierz Perzyński Reżyseria: Agnieszka Glińska Muzyka: Maciej Małecki Zdjęcia: Wojciech Staroń Aktorzy: Krzysztof Stelmaszyk (Henryk Topolski), Ewa Konstancja Bułhak (Helena, żona Henryka), Agnieszka Glińska (Maria, żona Władysława), Łukasz Lewandowski (Władysław), Wiesława Niemyska (Gosposia), Patrycja Soliman (Ada, kuzynka Topolskich), Paweł Paprocki (Janek Topolski), Piotr Grabowski (Olszewski)