Makbet

Dramat Szekspira ukazujący psychikę jednostki, którą nieokiełznana żądza władzy popycha do kolejnych zbrodni, zawierający elementy fantastyki i grozy. Czarownice przepowiadają mężnemu Makbetowi, że zdobędzie władzę i tron. Makbet opowiada o tej wróżbie żonie, która jeszcze bardziej podsyca jego rozbudzoną już ambicję. Goszczą u siebie króla Dunkana, którego zabijają podczas snu. Jedna zbrodnia pociąga za sobą następne. Makbet zdobywa władzę, by jej nie stracić, morduje swego przyjaciela Banka, prześladuje wszystkich, którzy w jakikolwiek sposób budzą jego podejrzenia. Jednakże wyrzuty sumienia nie dają im spokoju. Lady Makbet nie może zmyć krwawej plamy z rąk, a Makbet, ów dawny rycerz bez skazy, stara się przedstawić swoje zbrodnie jako czyny godne uznania. W finale oboje ponoszą klęskę, niepohamowaną żądzę władzy przypłacają życiem. Na kartach swego dramatu nakreślił Szekspir przekonujące portrety ludzi, których ambicja i chęć posiadania władzy zaprowadziły na szczyt, ale niemożność życia ze świadomością zbrodni spowodowała przegraną. Przedstawienie zrealizowane w plenerach, na taśmie filmowej. Prezentowana inscenizacja tragedii Williama Szekspira zrealizowana została w 1969 roku przez Andrzeja Wajdę. W rolach Makbeta i Lady Makbet obsadzeni zostali Tadeusz Łomnicki i Magda Zawadzka - aktorzy, którzy w tym czasie zyskali popularność w serialu "Pan Wołodyjowski". To przewrotne wykorzystanie wizerunku aktorów przez reżysera miało posłużyć takiej interpretacji tragedii, w której szekspirowskie pytanie " skąd się bierze zło w człowieku? " - zabrzmiałoby z całą ostrością.