Muzyka w raju

Paradyż, malownicze pocysterskie opactwo, w którym odbywa się coroczny festiwal muzyki dawnej "Muzyka Raju", to miejsce, w którym czasu nie przelicza się na pieniądze. Najważniejsze są stosunki między ludźmi. Relacja z festiwalu jest pretekstem do opowieści o tym, co dzisiaj - paradoksalnie - wcale tak dawne nie jest. Członkowie orkiestry muzyki dawnej Arte dei Suonatori, która jest gospodarzem tego święta, od swych barokowych "przodków" i współczesnych mentorów przejęli to, dzięki czemu bliżej im do nieprzewidywalnego zespołu jazzowego niż do poważnej orkiestry symfonicznej. Orkiestra stara się nie ograniczać do wykonywania na dawnych instrumentach i według barokowych prawideł dzieł skomponowanych trzysta lat temu. Partytura to tylko pretekst do artystycznych eksperymentów, czyli bardziej do tworzenia niż odtwarzania muzyki. Muzyka jest tu wspólnym językiem najwybitniejszych pasjonatów z całej Europy, którzy współtworzą jedną z najlepszych orkiestr w Europie. Ale to nie tłumy fanów ani międzynarodowe sukcesy wydanych przez nich płyt są kanwą powieści filmowej. Są nią portrety ludzi, którzy muzyką przeobrażają swoje życie w przeżycie, a skrawek ziemi w Lubuskiem w prawdziwy raj.