Nabożeństwo Wielkiego Piątku - Drogomyśl

Wielki Piątek jest pamiątką męczeńskiej śmierci Zbawiciela Jezusa Chrystusa za grzechy. Dlatego ewangelicy jako wyznawcy teologii krzyża (theologia crucis), uważają ten dzień za jedno z największych świąt chrześcijańskich. W dzień Wielkiego Piątku wierni wyciszają się, by właściwie przygotować się do Zmartwychwstania Chrystusa. Jest to związane z ewangelicką duchowością, która koncentruje się na wewnętrznym doświadczaniu i przeżywaniu Chrystusa w Słowie Bożym i sakramencie. Ewangelicy nie praktykują adoracji Grobów Pańskich ani nie biorą udziału w Drodze Krzyżowej, gromadzą się na nabożeństwach wielkopiątkowych. Nabożeństwa te nazywane są nabożeństwem pod krzyżem, gdyż właśnie w tym dniu Kościół jako wspólnota i każdy z osobna staje przed Ukrzyżowanym, aby zrozumieć ogrom winy, ukorzyć się przed Niewinnym i przyjąć wielkie miłosierdzie. Dzień ten jest w pobożności luterańskiej najbardziej dostojnym i liturgicznie odrębnym świętem. Nie ma innego dnia w roku kościelnym, w którym tak wiele zmian odnajdujemy w sprawowanej liturgii. Tego dnia milkną dzwony, krzyż zasłonięty jest kirem, a nakrycia ołtarzowe są czarne. W kościołach podczas nabożeństwa czytana jest Historia Męki i Śmierci Pańskiej, często zestawiona z czterech ewangelii. Przejmująco w tym dniu brzmią ewangelickie pieśni pasyjne, których słowa i muzyka szczególnie poruszają.