Najweselszy człowiek

Autorski spektakl telewizyjny Łukasza Wylężałka inspirowany schyłkiem życia Kornela Makuszyńskiego (1884 - 1953), uznanego twórcy książek dla dzieci i młodzieży. Z całej twórczości pisarza emanuje pogodna afirmacja życia i fascynacja urokiem "bezgrzesznych lat" dziecięcych i młodzieńczych. Szczególna aura wykreowanego przez niego świata - idealistycznego, utopijnego, ale nasyconego liryzmem i humorem - sprawiła, że jego utwory ukochali nie tylko młodzi czytelnicy, ale także filmowcy. Powstały ekranizacje wszystkich znanych książek Makuszyńskiego: "O dwóch takich co ukradli księżyc", "Szatan z siódmej klasy", "Awantura o Basię", "Przyjaciel wesołego diabła", "Panna z mokrą głową", "Szaleństwa panny Ewy" czy animowane "Przygody Koziołka Matołka" i inne. Ostatnie lata życia Kornel Makuszyński spędził w Zakopanem. Właśnie tu rozgrywa się akcja spektaklu, która została osadzona między latami 1945 - 1953. Część postaci przedstawionych przez Łukasza Wylężałka ma rzeczywiste pierwowzory, ale wydarzenia są fikcyjne. Autentyczne słowa Kornela Makuszyńskiego zaczerpnięte z jego książek, felietonów, anegdot przeplatają się w spektaklu z dialogami napisanymi przez autora. Łukasz Wylężałek mówił o swoim bohaterze - "Schyłek życia Kornela Makuszyńskiego był pełen paradoksów. Hedonista, człowiek kochający uroki życia został rzucony w siermiężność okresu stalinizmu. Jego poczytne i urocze książki dla dzieci i młodzieży zostały uznane za ogłupiającą literaturę burżuazyjną, obcą ideologii nowego ustroju". Główny wątek spektaklu koncentruje się wokół konfliktu między pisarzem a Sublokatorem, którego władze dokwaterowały do mieszkania Makuszyńskich. Bohaterowie prowadzą spór ideologiczny: Makuszyński jest wyrazicielem wartości, które zniknęły w Polsce wraz z wybuchem II wojny światowej, a ów Sublokator reprezentuje powojenny porządek i całkiem nową ideologię. Kornel Makuszyński przeżył okupację w Warszawie. Opuścił zrujnowaną stolicę, pędzony przez Niemców dotarł do Zakopanego, gdzie osiadł na stałe wraz ze swoją drugą żoną, pieśniarką Janiną Gluzińską. Wkrótce małżonkowie dostają urzędowe pismo, że na mocy dekretu Rady Państwa o reformie rolnej i upaństwowieniu przemysłu oraz niektórych obiektów użyteczności publicznej - mieszkanie w willi Opolanka przy ulicy Tetmajera zostaje przejęte pod tymczasowy zarząd państwa. W związku z tym naczelnik wydziału mieszkaniowego postanawia dokwaterować