Obrzydliwie bogaci bezdomni

Do udziału w tym odważnym eksperymencie społecznym autorstwa Rebeki Pettit i Craiga Lasta zaproszono 5 ochotników, reprezentujących najbogatsze brytyjskie warstwy. Uczestnikami eksperymentu są 4 mężczyźni i 1 kobieta w wieku od 19 do 40 lat. Trójka z nich to młodzi ludzie, którzy majątek zawdzięczają swoim rodzicom, dwie pozostałe osoby do fortuny doszły własną pracą. Nie mogą zrozumieć jak to możliwe, że bezdomni latami nie potrafią wyjść ze swojej trudnej sytuacji i uważają, że bycie bezdomnym w większości przypadków jest wynikiem słabości lub indywidualnego wyboru danej osoby. Zadaniem uczestników eksperymentu było wieść życie bezdomnych na ulicach Londynu przez 10 długich dni. Bez pieniędzy i dachu nad głową musieli zadbać o siebie i radzić sobie w sytuacjach, z jakimi w swoim dotychczasowym życiu nie mieli do czynienia. Musieli ogrzać się podczas śnieżnej zawiei, znaleźć pożywienie i nawiązać kontakt z prawdziwymi bezdomnymi, od których mogli nauczyć się podstawowych sposobów potrzebnych, aby przetrwać. Stanęli oko w oko z życiem, o którym do tej pory nie mieli pojęcia, z biedą, głodem, brudem, a także problemami takimi jak np. uzależnienia, które doprowadzają ludzi do bezdomności. Autorzy eksperymentu chcieli sprawdzić, jak takie doświadczenia wpłyną na najbogatszych, przyzwyczajonych do wszelkich wygód i przywilejów, czy zmieni się ich sposób postrzegania świata, czy pod wpływem eksperymentu zmienią swoje życie. Za pomocą show telewizyjnego chcieli też zwrócić uwagę opinii publicznej na problem bezdomności w Wielkiej Brytanii.