Odloty Martyny

Martyna ma 22 lata, subtelną urodę, długie jasne włosy, radosne oczy i prawie cały czas się uśmiecha. Jej pasją jest latanie. Od dzieciństwa mająca kontakt z lotnictwem córka pilota, pierwszy raz za stery samolotu jeszcze nielegalnie zasiadła mając 16 lat. Od razu wiedziała, że to właśnie to, co chce robić przez resztę życia. Gdy rok później podchodziła do kursu na prawo jazdy, zakomunikowała ojcu, że kierowanie pojazdami naziemnymi jest znacznie trudniejsze niż obsługa maszyn latających, a poza tym, jazda autem jest bardziej niebezpieczna od latania, bo w powietrzu mniejszy ruch, a ludzie za kierownicą bywają nieobliczalni. Kobiecie w lotnictwie nie jest łatwo - mówi Martyna. Kiedy przylatuję na lotnisko, na którym mnie nie znają i wysiadam z samolotu, to niektórzy mężczyźni mają miny, jakby zobaczyli kosmitę. Wysiada jakaś baba, do tego blondyna, wymalowane paznokcie - to mój znak rozpoznawczy. To im nie pasuje. Pytają: do kina się panienka wybiera? - mówi ze śmiechem. Martyna kształci się w Wyższej Szkole Zawodowej w Chełmie, aby móc pilotować śmigłowce. Ma za sobą już wiele lotów maszynami tego typu, a w przyszłości chce pracować jako ratownik Lotniczego Pogotowia Ratunkowego. Chce, by latanie nie było tylko pasją, ale aby jej umiejętności przyczyniały się do czegoś więcej; ratowanie ludzkiego życia nadałoby jej hobby wyjątkowego wymiaru.