Opowieści Hollywoodu

Polska 1986

Pisarz Odon von Horwath cudem unika śmierci i postanawia wyjechać do Stanów Zjednoczonych. Tam spotyka innych niemieckich literatów, zbiegłych z Europy przed hitlerowskim terrorem.

Reżyseria:Kazimierz Kutz

Czas trwania:150 min

Kategoria wiekowa:

Gatunek:Teatr/Spektakl teatralny

Opowieści Hollywoodu w telewizji

  • Janusz Gajos

    jako Odon von Horwath

  • Monika Niemczyk

    jako Nelly Mann

  • Jerzy Bińczycki

    jako Heinrich Mann

  • Jan Peszek

    jako Thomas Mann

  • Henryk Bista

    jako Bertolt Brecht

  • Jerzy Fedorowicz

    jako Charles Money

  • Kazimierz Kutz

    Reżyseria

  • Ludwik Żmudzki

    Montaż

  • Jerzy Boduch

    Scenografia

Opis programu

Spektakl, 140 min, Polska 1986 Autor: Christopher Hampton Przekład: Małgorzata Semil Reżyseria: Kazimierz Kutz Scenografia: Jerzy Boduch Występują: Janusz Gajos (Odon von Horwath), Monika Niemczyk (Nelly Mann), Anna Dymna (Helena Schwartz), Jerzy Binczycki (Heinrich Mann), Jan Peszek (Thomas Mann), Henryk Bista (Bertolt Brecht), Jerzy Fedorowicz (Charles Money), Ewa Kolasińska (Salka Viertel), Anna Musiał (Katia Mann), Krystyna Brylińska (Marta Feuchtwanger), Juliusz Zawirski (Iden Feuchtwanger), Urszula Popiel (Helena Weigel), Piotr Skiba (Młody Mężczyzna), Alicja Bienicewicz (Kucharka), Mieczysław Ostroróg (Kamerdyner), Jerzy Trela (Jakub Łomachin), Dorota Pomykała (Angel), Andrzej Kozak (Art Nicely), Marian Dziędziel (Hal) Christopher Hampton (ur.1946), jeden z najciekawszych współczesnych dramatopisarzy brytyjskich, debiutował mając 18 lat sztuką "When Did You Last See My Mother?". Rozgłos przyniosły mu jednak następne, znane również w Polsce dramaty, m.in. "Filantrop", "Dzikusy" (o masakrze Indian brazylijskich) i zekranizowane przez Agnieszkę Holland "Całkowite zaćmienie" (o wieloletnim związku Paula Verlaine'a i Artura Rimbauda). Hampton ma też na koncie liczne przekłady i telewizyjne adaptacje klasyki dramatu europejskiego. Jest autorem teatralnej i filmowej adaptacji "Niebezpiecznych związków", rozsławionej przez doskonałe kreacje Glen Close, Michelle Pfeiffer i Johna Malkovicha. Według jego scenariuszy zrealizowano m. in. znane również w Polsce filmy "Dom lalki" (na podstawie sztuki Ibsena) i "Jak głodny wilk" (o fragmencie życia Paula Gauguina). W ostatnich latach udanie zadebiutował jako reżyser filmowy. Jego "Carrington" zyskał uznanie międzynarodowej krytyki i publiczności. "Opowieści Hollywoodu" należą do najwybitniejszych i najbardziej znanych sztuk autora "Filantropa". Tekst dramatu powstał w 1982 roku na zamówienie teatru Mark Taper Forum w Los Angeles. Europejska prapremiera miała miejsce w marcu 1983 roku w Düsseldorfie, brytyjska zaś 5 miesięcy później w londyńskim National Theatre. Tytuł utworu nawiązuje do sztuki Odona von Horwatha pt. "Opowieści Lasku Wiedeńskiego", które Hampton (zresztą germanista z wykształcenia) wcześniej przetłumaczył. Głównym bohaterem "Opowieści Hollywoodu" jest również von Horwath, a właściwie fikcyjna wersja jego pośmiertnego losu. Pisarz ten bowiem zmarł tragicznie w 1938 roku przygnieciony konarem drzewa, pod którym schronił się, by przeczekać jedną z paryskich burz. W sztuce Hamptona ginie jednak nieznany przechodzień. Stojący obok niego von Horwath cudem unika śmierci i wkrótce wyjeżdża do Stanów Zjednoczonych. Spotyka tam innych niemieckich literatów, zbiegłych z Europy przed hitlerowskim terrorem. W Los Angeles wszyscy trafiają pod opiekuńcze skrzydła amerykańskich wytwórni filmowych. Zatrudnieni na etatach scenarzystów, są faktycznie wyłącznie odbiorcami zakamuflowanej pomocy charytatywnej. Nikt bowiem nie bierze ich pracy poważnie. Przepaść kulturowa między Europą i Stanami Zjednoczonymi jest zbyt wielka. Bertolt Brecht, Lion Feuchtwanger, Heinrich i Thomas Mannowie oraz sam von Horwath piszą nikomu niepotrzebne teksty, co pogłębia jedynie ich poczucie wyobcowania. Do tego dochodzą konflikty osobiste, rodzinne, towarzyskie. Perypetie niemieckich pisarzy za oceanem komentuje von Horwath, będący niejako łącznikiem między postaciami, które w rzeczywistości prawie się nie spotykały. Przygląda się im z pełnym wyrozumiałości dystansem, nie ukrywając jednak swych sympatii i antypatii. Na jednych kolegów po piórze patrzy przenikliwym okiem zjadliwego satyryka (Brecht, Thomas Mann), inni głęboko poruszają go tragizmem swych losów (Heinrich Mann i jego żona Nelly). "Opowieści Hollywoodu" to jednak nie tylko portret niemieckiej emigracji artystycznej

Powiązane artykuły