Oscar dla Emily

Brawurowa komedia o już niemłodym, a przy tym niespełnionym zawodowo małżeństwie aktorów z Hollywood. Emily (Ewa Wiśniewska) i Henry (Sławomir Orzechowski) całe życie marzyli o statusie gwiazd filmowych, pięknej posiadłości w Beverly Hills i bywaniu na oscarowych galach. Tymczasem ich rzeczywistość to skromny domek na przedmieściu, w którym co rusz wcielają się z werwą w swoje ukochane role (te, które zbudowali lata temu, grając w Romeo i Julii), dawno niewidziany dorosły syn i codzienne spotkania z Jeffem (Mateusz Rusin), który codziennie dostarcza im jedzenia, a z czasem staje się dla nich kimś znacznie więc niż tylko kurierem. Kim naprawdę są Emily (Ewa Wiśniewska), Henry (Sławomir Orzechowski), Bill oraz Jeff (Mateusz Rusin)? Nie ustalimy tego tak łatwo, bo w utworze Bohneta i Alexy'ego życie sprzęga się nierozerwalnie z teatrem, choroby wieku starczego (demencja) zaczynają wyznaczać rytm codzienności, a sfera marzeń, iluzji i autoiluzji nicuje się w pragnienie niemożliwości, rozgoryczenie tym, co jest, i życiowe niespełnienie, od którego nie sposób się zdystansować. Siłą komedii są dialogi – miejscami złośliwe, zasadniczo jednak niezwykle ciepłe, pełne humoru i dramatyzmu. To dzięki nim komedia ta jednym jawi się jako gorzka i pełna ironii wypowiedź na temat współczesnego show-biznesu, a dla innych jest nieco sentymentalną, choć nie pozbawioną autoironii opowieścią "wiecznych dzieci" – artystów.