Pamięć i modlitwa

22 kwietnia 2018 roku - marsz modlitwy Szlakiem Pomników Getta Warszawskiego. Rozpoczął się przy pomniku Bohaterów Getta żydowską i chrześcijańską modlitwą za zmarłych. Droga modlących prowadzi dalej do następnych miejsc modlitewnych przy Drzewie Sprawiedliwych, kamieniu Pamięci Szmula Zygielbojma, bunkrze przy Miłej, kamieniu pamięci Janusza Korczaka, a kończy się przy pomniku Umschlagplatz, skąd wywożono Żydów do obozów zagłady. Upamiętniony jest także szpital ewangelicki, w którym za czasów okupacji hitlerowskiej i istnienia getta pomagano Żydom. Przy tablicach z napisami mówiącymi o roli tej placówki odbyła się uroczystość z udziałem rabina Shudricha. Wieczorem zaś przewidziano koncert, podczas którego wystąpił żydowski muzyk Matijah Kelig. W 2018 roku mija 75. rocznica wybuchu powstania w getcie warszawskim. 16 listopada 1940 Niemcy utworzyli getto w Warszawie, największe w okupowanej Polsce. Na obszarze 307 ha znalazło się około 400 tysięcy Żydów zmuszonych do życia w nieludzkich warunkach. 22 lipca 1942 roku hitlerowcy zaczęli akcję wysiedlania getta, wyruszył pierwszy transport do obozu w Treblince. Do września, w ramach tak zwanej "Aktion Reinhard", z getta warszawskiego trafiło tam około 300 tysięcy Żydów. Getto warszawskie zostało ostatecznie zlikwidowane i zrównane z ziemią 16 maja 1943 roku. Ale wcześniej, 19 kwietnia, żydowscy bojownicy stawili Niemcom zbrojny opór. Przez blisko miesiąc warszawskie getto prowadziło walki z wojskami niemieckimi. Powstańcy walczyli do 16 maja 1943 r. W tym właśnie dniu gen. Juergen Stroop ogłosił koniec pacyfikacji i na znak zwycięstwa rozkazał wysadzić w powietrze Wielką Synagogę. Gdy brakuje słów, zostaje modlitwa. Za ludzi, którzy cierpieli, żyli i umierali w strasznych warunkach, a także mieli dość siły, aby walczyć. Dlatego też wyznawcy różnych religii spotykają się w miejcach pamięci getta warszawskiego i dawnych, żydowskich mieszkańców, aby uczcić ich pamięć, aby zwrócić, właśnie modlitwą, uwagę na tych, których już nie ma.